mustafa kemal atatürk

• daglarda tek tek atesler yaniyordu.
  ve yildizlar oyle isiltili oyle ferahtilar ki
  $ayak kalpakli adam nasil ve ne zaman gelecegini bilmeden
  guzel, rahat gunlere inaniyordu
  ve gulen biyiklariyla duruyordu ki mavzerinin yaninda,
  birden bire bes adim saginda onu gordu.
  pasalar onun arkasindaydilar.
  o, saati sordu.
  pasalar 'üç' dediler.
  sari$in bir kurda benziyordu.
  ve mavi gozleri cakmak cakmakti.
  yurudu ucurumun kenarina kadar,
  egildi durdu.
  biraksalar
  ince uzun bacaklari ustunde yaylanarak
  ve karanlikta akan bir yildiz gibi kayarak
  kocatepe'den afyon ovasi'na atlayacakti.
  
  nazım hikmet
  
  ben daha söz bulamıyorum...