eşref armağan

• discovery channel kendisiyle bir belgesel çekmek için geliyor. üç gün türkiye'de çekim yapıldıktan sonra italya'ya floransa'ya gideceğiz diyorlar.
  
  eşref armağan nedenini bilmeden ve şaşkınlıkla yolculuğu kabul ediyor. orada da üç günlük çekimin sonunda üçüncü gün floransa'da bir meydanda bir binanın önüne getiriyorlar. bina 600 yıl önce mimar ressam birisi tarafından yapılmış ve üç kaçan perspektifle yapılmış bir bina (şapel olabilir). binanın önünde büyük kalabalık vardır...
  
  armağan'a ilk sürpriz, uzmanlığı görmezlerle ilgili olarak çizgi üzerine olan çok önemli bir profesörün de oraya getirildiğini öğrenmesi olur...
  
  hemen ardından önünde bulundukları binanın kartondan yapılmış bir maketi armağan'ın eline verilir ve beş dakika boyunca armağan maketi eliyle görür.
  
  daha sonra bu ünlü profesör kendisine bu binanın bir tam yukardan görünüşünü, bir kuş bakışı görünüşünü ve bir de dibine gidilip de yukarı bakıldığındaki görünüşünü çizmesini istemiş...
  
  ilkini çizmiş, kimseden ses yok... ikincisini çizmiş, yine kimseden ses yok.. bu arada kendi kendine "eyvah bir şeyler olacak ama dur bakalım" diyerek içi içini yiyormuş..
  
  ne zaman ki üçüncü resmin son çizgisini çizmiş, o ünlü profesör gayet yüksek sesle ağlamaya ve bağırmaya başlamış... tüm kalabalıktan alkış kıyamet kopmuş...
  
  o profesör kalabalığa dönerek "bugün burada bir tarihe şahit oluyorsunuz.. bu binayı bugüne dek bu kadar doğru olarak çizen tek yaşayan görmez kişiye şahit oluyorsunuz. ben çizerse bir tek o çizer demiştim zaten" diyor...
  
  floransa'da gördüğü bu büyük ilgiden sonra, eşref armağan floransa'da yapılan 2007 bienali'ne davet ediliyor... fakat 3.500 euro katılım ve yol masraflarını karşılayacak sponsor bulamadığı için maalesef katılamıyor...
  
  istemihan talay'ın kültür bakanı olduğu dönemde kütüphaneci olarak görünerek, oradan kendisine verilen maaşla atölyesine boya, fırça ve tual alan bu kişi, devletin yaptığı bu üç kuruşluk yardımı ne yazık ki istemihan talay'dan sonraki dönemlerde kaybetmiş... ve bu olay onu en çok üzen ve kıran olayların başında gelmiştir...
  
  işte; guinness rekorlar kitabına girmiş, bir sürü ülkede hayranlıkla karşılanmış ve bir çok belgesellere konu olmuş bu değerli insana bu ülkenin verdiği değer...
  
  neredeyse tüm dünyanın ağzını açarak hayranlıkla izlediği büyük yetenekte bir sanatçın olsun ve sen bırak ona sergiler, geziler vs konularında destek olmayı, ona basit bir maaşı bile çok gör...
  (bkz: ya ben lan neyse bir şey demiyorum)
  
  (bkz: copy past değil alınteri)