özay gönlüm

• bu entriyi okuduğumdan beri bütün enerjim çekildi, terledim başım ağrıdı... bazı insana ölüm hiç yakışmıyor işte...
  
  ege ve daha çok denizli aksanıyla konuşurken, türkülerin sağında/ortasında içinde nükte-hüzün-ders içeren türlü hikayeler anlatan kendini adamış bir abimizdi. kendine has bağlama çalma stilinin yanında boy boy sazlarıyla ekran karşısına geçer şov yapardı. hele bir "gıdı gıdı" çalması wardı ki hayretle izlerdik...
  
  "sobalarında kuru da meşe yanıyor efem" diye başlayan ve dinleyen herkesin içine bir kallem ateş düşüren türkü de onundu... bi sürü derlemesi wardır ayrıca. bir benzeri olamayacak, türkiye müzik tarihine ve nazariyatına damgasını vurmuş bi insandır. off.