yorgun savaşçı

• kemal tahir'in tüm romanlarında olduğu gibi, bu romanında da olumlu figür yok denecek kadar azdır. özellikle batı cephesinin örgütlenme aşamasında akhisar'da ve diğer kasabalarda kuvayı milliyecilere yapılan kötü muamele, halkın yıllar süren savaşlardan bıkmış olması gibi durumlar ile aslında şu çılgın türkler diye yaratılan efsanelerin gerçeği pek yansıtmadığı anlaşılmaktadır. batı cephesini tutan iki müfreze komutanı yörük ali efe ile demirci mehmet efe'nin para ile tutulmuş haydutlar olduğu ve sonra bizzat düzenli ordu tarafından dağıtılmış olması da bu iddiayı destekler niteliktedir.
  (bkz: cehennem topçu yüzbaşı cemil)