hamdım piştim yandım

• sanıyoruz ki sınıflar buna engel. sanıyoruz ki iyi eğitimli, gelir düzeyi yüksek, sevgi ve ilgiyle büyüyen kimseler tatmayacak.
  
  düşmek, yanmak, pişmek sınıflara özgü değil. beckett'in de dediği gibi "yeryüzündesin ve bunun çaresi yok". her yaşamı tadan fani yanmayı, pişmeyi elbet tadacak. düşmüşsün artık. geri dönüşü yok. düşen elma geri dalına dönmez. kuşlar geri uçmaz.
  
  anadolunun bir otelinde, 113 numaralı odada, batıl inançlardan sıyrılmaya çalışıyorum. 113 numaralı odada kalmamın yanmamla bi ilgisi yoktur diye düşünüyorum zira dünyanın bütün odalarında insanların kimileri cayır cayır yanıyor.
  
  gece yatmadan önce tanrıyla konuştum. biliyorum konuşmak işteş çatılı fiildir. eylemi gerçekleştirmek için iki kişi gerekir ancak tanrı bir kişi midir? dedim ki kalbime iyiliği koy, al içinden günahları. madem tanrısın neden bu kötülük kalbimde? niye zehirledin bizi? sonra içimden bir cevap duydum. temizlenmek için burdasın. belki de bunca adaletsizlik, bunca yoksunluk, bunca karşı konulamaz-dur durak bilmez hayvansı arzular (beğenmediğimiz hisleri nasıl da hayvana-şeytana ithaf ederiz. sabahattin ali ne güzel söylemişti bunu içimizdeki şeytan'da) bizi temizlemek için. buna inanmak istiyorum.
  
  tanrım bazen ağır geliyor. en çok yananımız en günahkarımız mı? cennet, cehennem burda mı?
  
  dün bi şey daha söyledim sana. dedim ki utandırma. beni utandırma. beni kendimden utandırma. bana yardım et.
  
  iyi ki söyleyebiliyorum. iyi ki yazabiliyorum. iyi ki bana bunu verdin. bunu da vermesen çok küserdim.
  
  korkuyu da bundan yarattın. öyle sanıyorum. insana iki şey değiyor. ya sevgi ya korku. sevgiyle anlamayana korku öğretiyor.
  
  çocukken. kutsal kitaptaki "ey inananlar korkun" u hor görürdüm. niye korkuyoruz ki derdim. sevmek varken neden korkuyoruz? saçlarımda beyazlar arttı. "sallandırıcaksın 1-2 tanesini bak bakalım bi daha kimse yapıyor mu" yla bulmadık mı ceza kanununu. anglosaksonu da roma hukuku da hitit yazıtları da "ceza"yı keşfetmedi mi? ceza bazılarımızı caydırmadı mı?
  
  sağdan soldan, ağız burun dalıyoruz, insan etmeye çalışıyoruz homosapiensi. sevgiyse sevgi, korkuysa korku.. asıl meydan muharebesi içimizde.
  
  yardımını çok görme.