polimer

• polimer, monomer denilen küçük moleküllerin birbirine kovalent bağ ile bağlanarak oluşturdukları makromoleküler bileşiklerdir. insanların el ele tutuşmasıyla oluşan zincire benzetilebilirler. canlıların yaşam sürecinde önemli rol oynayan pek çok organik polimer olduğu gibi, doğada da pek çok inorganik polimer bulunur. ayrıca laboratuarlarda çeşitli yöntemler kullanılarak çok sayıda yapay polimer üretilmiştir. laboratuarlarda üretilen bu yapay polimerler günümüzde birçok sanayi ürününün üretilmesinde kullanılır.
  polimer kimyasının kısa tarihine baktığımızda kızıl dereliler başlangıçta sıvı olan kauçuğun özsuyu ile ayaklarını kapladıktan sonra havadaki oksijenin etkisi ile bazı noktalardan bu moleküller birbirlerine bağlanırlardı. bu bağlanmalar nedeniyle artık moleküller birbirlerinden kolayca ayrılamazlar, sıvıdan katı duruma geçilir. fakat bu katı biraz özeldir. bu katı yapı içerisinde küçük moleküller hareket edebilirler ve tüm yapıda hareketlidir. yapının bir balık ağı gibi davrandığı düşünülebilir. bu nedenle kısmen katı kısmen sıvı gibi davranır. bu madde kauçuk olarak adlandırılır.
  çinliler’in 1400’lü yıllarda yaptıkları, balmumuna daldırılmış kumaştan şemsiye, daha sonra "direkt kaplama" olarak isimlendirilecek işlemin tarihteki ilk uygulamasıydı. kumaşın tamamıyla farklı bir malzemeyle kaplanarak (birleştirilerek) işlevini daha iyiye götürme fikri böyle oluştu.
  bugün kullandığımız pvc(polivinilklorür) ve pu(poliüretan) gibi polimerlerin atası 1839 yılında goodyear tarfından üretildi. goodyear, kükürtle vulkanize edilmiş kauçuk olan libonit’i üretti. 1849 yılında charles goodyear kauçuk ağacının özsuyunu kükürt ile kaynattığında esnek, sağlam siyaha yakın bir madde elde etti. goodyear’ın bu buluşu halen üretimdedir, fakat o yılarda henüz polimer kavramı ortaya atılmamıştı.
  polimerlerin ikinci büyük grubu olan plastiklerin ilk ürünü, 1868’de amerika’da john wesley hyatt tarafından pamuk selülozunu nitrik asit ve kamfor ile etkileştirilerek hazırlanan yarı sentetik polimerdi.
  
  1900’lü yıllarda italya’da direkt kaplama işlemiyle mezure üretildi. takip eden yıllarda 1.dünya savaşı esnasında almanlar ilk u-boat modelini ürettiler. ancak dış etlkenlere karşı son derece dayanıksızdı.
  polimerik maddelerin yapısının esas olarak aydınlanması ilk defa alman bilim adamı staudinger’in 1920-1930 yılları arasında molekül ağırlığı üzerinde yaptığı çalışmalarla olmuştur ve buna "makro molekül" hipotezi adını vermiştir. bu çalışmalardan sonra polimer kimyasında gelişmeler hızlanmış ve çalışmalar günümüze değin sürekli artmıştır. polimerlerin yapısının incelenmesinde, 1960’lardan sonra nmr’ın, 1980’de katı hal nmr’ının ve ft-ir’ın, daha sonraları raman spektroskopisi ve yüzey analiz tekniklerinin kullanılmasıyla polimer molekülünün yapısının ayrıntılı bir şekilde açıklanması mümkün olmuştur.
  dünyada yapay polimer üretimi 1978 yılında yaklaşık 60 milyon ton iken 1990’lı yıllarda yıllık ortalama üretim, 140 milyon ton civarına ulaşmıştır. günümüzde ise çeşitli polimer maddelerinin yapısının ve özelliklerinin iyice araştırılması sonucu plastik endüstrisi oldukça gelişmiş ve hemen hemen her türlü ihtiyaca cevap verir duruma gelmiştir.