heima

• ulan dedim, zamanında bi zen yaut babazula çıksaydı da dolaşsaydı anadoluyu böyle köşebucak, yaylada dağda bayırda söyleseydi oriental etkileşimli müziğini, deseydiler aynı sigur ros gibi "iş istanbulda kaldı, buralar bizim yuvamız, müziğimizin sebebi.. güvende hissettiğimiz cennetimiz..." diye.. ne güzel olurdu dedim .. vefadır bu bi yerde, borçtur.. imrenerek, gıpta ederek izledim bu belgeseli o yüzden.. ama sigur ros iyi ki de izlandada peydahlanmış, iyi ki de bu kadar uzaklar buralara dedim, cennetten nağmelerle 3 5 saatte olsa ne de "cosy" eylediler amiina nın gülyüzleriyle beraber..
  ama gidip aktivist olası da geliyor insanın, kırarım lan tüm alüminyum fabrikalarını diyerekten, izlandayı koruyalım kollayalım diye haykırası da geliyor ...
  birgisson ne kafa çocukmuş diyosun içinden davulcu da ne egzantrik..
  bi kaç yerde için gıcıklanıp duygulanıyosun, bandocular girdiğinde, sonra bi de ilahi geliyor, ülkecenek aşmış bunlar diyosun ..
  izlanda ve sigur ros u özdeşleştiren(resmen) harikulade bir belgesel.. (ama harika olan sigur ros ve izlanda tabi, yönetmen dean deblois biraz cinsmiş bence.. )
  
  en son performanslarını unutmak (o davulcuyu hele hele o coşkuyu) kolay olmicak hakkaten..