artroskopi

• temmuz 2003'te yasadigim çok basit bir operasyon. tabi her ne kadar basit de olsa bu hususta uzmanlasmis doktora yaptirmakta fayda var. operasyon animi^* anlatayim da dinle^*.
  
  daha önce bir çok futbolcunun elinden geçtigi söylenen doktora gidilir. operasyon tarihi alinir. ha bu arada yirtilmis/parçalanmis menisküs ile 1 yil boyunca bazen sevinç bazen aci içersinde futbol oynamaya devam edilir. menisküsten kopan parça belli bir bölgeye sikistiginda aci ile antremanlar birakilir ve sikistigi yerden çikmasi beklenirdi. bu olayin 3-4 kere tekrar etmesi operasyonu tetikleyen etken oldu. operasyona 1^* gün kala dizde agri ve sizidan eser yoktur. hatta arkadaslarla veda maçi yapilir^*. ne de olsa sahalara dönüs tarihi en erken 4 haftadir. o gün gelir çatar. randevu sabah 7.30'dadir. 7.15 gibi babayla birlikte muayanehanede olunur. babaya 12'de gelmesi söylenir ve eve geri yollanir. hemsirenin biri gelir ve elime jilet tutusturur. kalemle dizimin üzeri ve çevresindeki killari alacagim yerleri isaretler. jileti dizime ilk dokunusumla uykumun açilmasi ayni zamana denk gelir. (ulan dikis izleri geçti, namussuz jiletin izi duruyor) bir diger jilet anisi için (bkz: #12466372) kan, revan içinde hemsirenin yanina dönülür. hafif gülümser ve küçük bi pansuman yapar^*. serum takilir ve ameliyathaneye 200 bpm kalp atisi esliginde girilir.
  
  hemsire - hangi bacaginizdi?
  number nine - (ulan bu benle dalga mi geçiyo?) eeöö sol pardon pardon sag sag... eminim sag.
  hemsire - (gülümser) tamam.. kendini nasil hissediyorsun?
  number nine - (heyecanliyim, yarismaci arkadaslara basarilar dilerim, ulan nasil hissedeyim) ben iyiyim. bayiltmicak misiniz beni?
  hemsire - (diger hemsireye kas göz yapar..)
  1-2 dakika sonra...
  number nine - ben hayatimda hiç bayilmadim. o yüzden nasil bi his çok me... (sirt bölgeme bir sey saplanir gibi olur) ah ben sanki bi sey hi.. (gerisi hatirlanmaz)
  
  gözler yavas yavas açilmaya baslanir. saat 10.30 olmustur. içeriden^* matkap sesine benzer sesler gelir ve anlasilan odur ki; benden sonraki kurban masadadir. basucumda duran küçük plastik torba dikkatimi çeker ve içinde kikirdaga benzer bi parça bulunmaktadir. evet o benim menisküsümün parçasidir. az sonra hemsire gelir ve tuvalete gitmem gerektigini söyler. binbir zorlukla o is de halledilir. nihayet saat 12 olmus ve babanin sesi duyulmustur. koltuk degneklerine sadece 1 gün ihtiyaç duyulmus, ertesi gün normal hayata ve 4 hafta sonra düz kosulara geri dönülmüstür.
  
  aradan geçen 4.5 yil içinde hiç bir agri hissedilmemis ve her menisküs lafi geçtiginde doktor minnetle anilmistir.