bedri rahmi eyüboğlu

• üç dil adında insanı koparan, fincanı zindanı vesairi taştan oyan bir şiiri vardır ki bedri beyin, değmeyin keyfe.. öte yandan "ressamların ismi bedri olmalı" şeklinde ülkemize yerleşen bir kanaatin ön saflarındandır aynı zamanda bedri bey. diğer örnek de biliyorsunuz ki bedri baykam
  
  bir de yemini var, atölyesinin duvarına astığı. o da şöyledir:
  bugüne kadar resim sanatı alanında
  yapılagelmiş olanları inceleyeceğime
  kendini bütün dünyaya kabul ettirmişler
  arasında beni en çok saranlarını ayırarak
  onlara kendi aramalarımı, denemelerimi
  katacağıma
  alışılagelmiş, basmakalıp, hazırlop
  klişeleşmiş çiğnene çiğnene tadı tuzu
  kalmamış hiçbir şeyi tekrarlamayacağıma
  elimden çıkan her çizgiye
  her lekeye
  her renge
  her beneğe
  kendi aklımı
  kendi tecrübemi
  kendi tasamı
  kendi ömrümü, yüreğimi basacağıma
  aldığım nefes, içtiğim su, bastığım toprak
  gözüm, kulağım, burnum,
  elim, belim, dilim, derim üstüne
  yemin ederim
  yemini bozduğum gün
  burdan giderim