amerika birleşik devletleri

• midwest'te bir şehirdeyim.
  
  kampüsten çıkıp eve yürürken geçirdiğim süre yaklaşık kırk dakika. normal ana yol yerine genelde büyük bir parkın yakınından geçiyorum; çünkü devasa yeşil alan ve baseball falan oynayan tipler hoşuma gidiyor. bu parka ulaşmak için tren raylarının ortadan ikiye böldüğü bir alandan geçmem gerekiyor. bunun için de eski bir üst geçidi kullanıyorum.
  
  tam bu noktada gece görüşümün çok zayıf olduğunu belirteyim. yani normal bir insanın yeterli bulduğu ışık benim için yetersiz geceleri.
  
  hava karardıktan sonra yürüdüğümde üst geçitten aşağıya inerken merdivenlerde sıkıntı çekiyorum. zira ışıklandırma yeterli değil. hani gencim, hayat doluyum, enerjiğim (selam ederim) falan; ama bir kez tökezlesem on tane basamak birden göt üstünde ineceğim. dolayısıyla elime telefonumu alıp onun ışığıyla iniyorum her seferinde.
  
  bir gece ellerim doluydu ve çıkaramadım telefonu. merdivenlerden inerken sövüp saydım göremediğim için. eve geldim, yaşadığım şehrin ilgili makamlarını buldum, bir email yazdım durumu açıklayan. sonra unuttum gitti.
  
  olaydan iki hafta sonra falan bir gece yine oradan geçiyordum ve merdivenlerin apaydınlık olduğunu fark ettim. adamlar yeni bir ışıklandırma yapmışlar üst geçidin iki tarafındaki merdivenleri aydınlatacak şekilde.
  
  ...bu entry'yi bir yıl önce yazıp kenara atmışım. şimdi kenar'dakilere bakarken gördüm. köprü hâlâ aydınlık geceleri. bir yıl daha geçti abd'de ve genel olarak çok ciddi, köklü sorunları olan bir ülke olsa da, işi olan bir insan için çok rahat bir ülke. sikik asistan maaşımla türkiye'de yaşadığımın on katı rahat yaşıyorum.