je vais bien ne t'en fais pas
-
hemen her yönüyle mükemmel bir film.
kurgu, oyunculuklar, hikaye, hatun (mélanie laurent) ve tabi ki soundtrack.
baba karakteri filmin sonuna doğru resmen devleşiyor, kuşak çatışmasıyla başlıyor gibi görünen hikayenin sonunda çocuk sevgisinin bazen mantıktan ne kadar uzaklaşabileceğini, ne kadar sınırsız olduğunu bir kez daha yüzümüze vuruyor.
şiddetle ve hiddetle tavsiye edilir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap