öğretim üyesi

• bunca yillik sozluk deneyimimden edindigim izlenime gore, lisans ve yuksek lisans egitimi alirken tecrube ettiklerim fazlasiyla teyit edilmis olarak diyebilirim ki:
  
  cogunlugu degil, azi iyi huylu, tonton vesairedir.
  bir cogunun dil ve imla bilgisi yerlerde surunmektedir.
  bir kisminin cok ozgurlukcuymus gibi baslayan konusmalari/yazismalari iclerinde yerlesik komplekslerin disavurumuyla sonuclanir. zira onca yil elinden bir dedigini iki etme sansi olmayan, yapay sevgi gosterileri icerisinde bulunan hatta kimi durumlarda kopegi olan asistanlar ve/veya ogrencilerden bolca gectiginden kendilerini yari tanri sanacak kadar -mecburiyetten- yuceltilmislerdir.
  o kisminin yine yukaridaki sebepten elestiriye tahammulleri yoktur.
  eger ki bir kisi kendilerini elestiriyorsa, o muhakkak tembel, basarisiz ve sirf bu yuzden iftirada bulunan allahin belasi bir ogrencidir. eger olur da ayni hususu birden fazla kisi demekteyse, o zaman sirf karalamak icin birlik halinde hareket eden bir sebekeyle karsi karsiyayizdir.
  hakkindaki olumsuz tespitlerin tamami kulliyen yalandir.
  inanislarina gore aslinda onlar birer sevgi cicekleridir.
  bazisi ilk-orta ogretimdeki ogretmenlerin tartisilmaz otoritesine icin icin ozenir. yuksek lisans sinifinda, derse gelmemis bir ogretim gorevlisini ders saatinin sonuna kadar sinifta oturarak beklemek zorunda oldugumuzu soylemisi dahi vardir.
  daha bir dolu arizaya sahip olanlari vardir.
  
  bu nedenle hukuk fakultesinde rastladiklarimin cogunun ortalamanin cok ustunde kalitede ve olgunlukta insanlar olduklarini yillar gectikce daha iyi anlamaya basladim. sansliymisim.