kircaliyle arda arasi

• bir bu türkü, bir de arda boylarında kırmızı erik. ikisi de annemin; henüz o genç bir kadın, bizler de küçük çocukken; bazen iş yaparken, bazen de küçük kardeşlerime ninni olarak söylediği türküler. 1 yaşında annesinin kucağında geldiği arda boylarını hiç hatırlamıyordu tabii ki. muhtemelen annesinden duymuştur o da. şöyleymiş, böyleymiş diye anlatıyordu. merak ediyordu oraları ama pek bir imkanı olmadığından hiç dile getirmezdi. onu türkiye'ye göç ettiğinden 67 yıl sonra doğduğu topraklara gezmeye götürdüm. ilk kez gördü oraları. sonra tüm kardeşlerle birlikte annem de beraber yine gittik gezdik. ocak ayında vefat etmeden önce o hastanede yatarken bizim bulgaristan'a gitmemiz gerekti. ilk gittiğimizde kırcaali ardino arasında su içtiği çeşmeden su istedi bizden. getirdik, içti, bir kaç gün sonra da kaybettik onu. onu götürüp, doğduğu yerleri görmesini sağladığım için içim rahat, ama yine de bir burukluk var işte…
  
  tanım: bulgaristan göçmenlerinin vazgeçilmez türküsüdür.