bu adamlar

• türk siyasetine 'yalan'ı ve 'şerefsizlik'i sokan adamlar.
  
  bunlardan önce (hatta anap döneminde dahi) yalan yoktu ya da istisnaydı. tabii o zaman da her parti ya da politikacı olaylara işine gelen açıdan bakar, bazı noktaları görmezden gelir, bazı noktaları abartırdı. neticede hepsi fili bir tarafından tutar, tuttuğu yeri, bulunduğu yerden, biraz büyüterek, biraz küçülterek, işine gelmeyen yerlerini görmezden gelerek de olsa anlatır ve tümünü dinleyen kişinin fil hakkında bir fikri olurdu.
  
  oysa artık öyle değil, artık beyazlara göz göre göre kara deniyor, olmayan şeylerin olduğu iddia ediliyor, olan şeyler için olmadı deniyor, 3 olan şey için 5 deniyor, 10 olan şey için -2 deniyor, gittikçe artan şekilde düpedüz yalan söyleniyor. bu, bu adamlara özgü ve yeni birşey. sanmayın ki, her zaman böyleydi. ne demirel, ne menderes zamanında varmış bu. önce hhtö utangaç bir şekilde yolu açtı, bunlar da -cahil cesaretiyle- hurraaa diye üşüştü.
  
  *
  
  evet, bu yalan ve şerefsizlik^{* *} olayı yeni birşey. yani "bir bebekten bir şerefsiz yaratan sürec"in içinde, kemalizm yok, ulusalcılık yok, kemalistlerin müslümanlara/azınlıklara mezalimi(?) yok. (ama kürtlere mezalimle bir alakası olabilir örneğin, çünkü eşzamanlı sayılırlar.)
  
  bu, "bir bebekten bir şerefsiz yaratan süreç"te 12 eylül, 12 mart, 28 şubat, 27 mayıs, menderes'in hızlı kalkınma hevesiyle abd ve ingiltere'yi memleketin çok içine sokması, birinci dünya savaşı sonucundaki muazzam küçülmenin kompleksi, yalta'da doğu anadolu'nun bir kısmının sscb'ye verilmesi ihtimali, girit'i kaybetmiş olmanın ve kıbrıs'ı kaybetmemek için bir dayıya ihtiyaç duyma, dolayısıyla tavizler verme gereği; ortalama bir abd'linin türk ve türkiye denince aklına gelen şablon vs bir sürü şey olabilir.
  
  ama pareto analizi (80/20 kuralı) 12 eylül'ü ve hhtö'yü gösterir. (gerçi ikisi aynı şey.)
  
  bu adamların, herkesi her fırsatta şerefsizlikle suçlamaya çok meraklı olmaları da bu konudaki yaralarından kaynaklanan bir yansıtmadan başka birşey değil.