osmanlı imparatorluğu'nun arkadan bıçaklanması

• dünyanın değişen yapısında ağır ağır ölmekte olan osmanlı'nın içinden araplar'ın da bağımsızlığını kazanması kaçınılmaz ve yakındı. fakat bu olabilecek en kötü şekilde olmuştur. birkaç asırdır beraber yaşayan iki millet, bir hıristiyan devletin ajanlarıyla manipüle edilip kışkırtılarak başka bir kıtada ikamet eden adamların daha fazla "kazanması" için birbirine girmiştir. araplar, ingiliz direktifleriyle demiryolu patlatmış, türk askerlerine saldırmış, sivil türkler'e zarar vermiştir. tabi bu olayda arap halkı üzerinde nüfuzlu aşiret önderlerine krallık teklifinde büyük pay var. vahhabilik mezhebi de oturtulduktan sonra iyice ingilizler'in elinde siyasi yapıları şekillenen araplar, petrollerini ve kaynaklarını ingilizler'e kaptırmışlardır.
  
  ben şahsen şu an araplar üzerinde himaye kurduğumuzu düşünemiyorum korkunç olurdu, elbette ayrılacaktık kansız ya da büyük ihtimalle kanlı birkaç çarpışmayla. fakat bambaşka kıtalardan gelen adamların, bambaşka amaçlarıyla ortaya çıkan bu ayrılık benim içimi burkuyor. resmi tarih söylemi kulağa hiç hoş gelmiyor, arkadan bıçaklamak, onu da tasvip etmiyorum fakat bu olaya bakarken "milliyetçilik akımı ya naparsın" fikrinden öte şeyleri de düşünüp değerlendirmek mühim.
  
  (bkz: lawrence of arabia)