6 entry daha
  • insanın zihninde her zaman var olan,var olacak belki de var olması gereken bir olgu.
    bunu bir kişiye benzemeyi isteme hali olarak görmüyorum,anlamı genişletirsek kişi kendi kendini bile rol model olarak alabilir.
    kişi kendine 'kendi' gözünden baktığında yağ çubuğunu kontrol etmiş gibi olur.bu sayede geçmişe fazla takılmaz,çünkü önünde bir hedef vardır.
    kendini hep gelişim sürecinde gibi görür.her dün bugünün az gelişmişi olduğundan dünkü hatalarını da fazla umursamaz.ne zaman umursasa gelişimde bir aksama var diye düşünür.
    insanın ilk rol modeli doğadır.doğa soyuttur aslında.maddeler somut olsa da işleyişin ardındaki sır,düzen ne dersen de hep soyuttur.soyut şeylere yönelim de insan doğasında hep olacaktır.kendi doğası dahil.
    varlık ağırlığını da bi nebze unutturan yönelişlerdir bunlar,faydalıdır.neslimiz kendini unutup daha buyuk şeyleri model almasa bu noktada olamazdık.
    alın aldırın.

    (bkz: entry sonunda gelen özet geçme isteği)
20 entry daha
hesabın var mı? giriş yap