özür dilememek

• konuşsam tesiri yok, sussam gönül razı değil ikilemine paralel seyreden özür meselesinde tercihan geri çekilme durumu. annelerin yap et özür dile tribali, pardon çıkalı eşşekler çoğaldı lafı, a-aaa şuna bak şuna bir de utanmadan özür diliyo çıkışları bu geri çekilmenin nedenleridir. bu yüzden sözle değil de mahcup yüz ifadesiyle hissettirmek ister insan. özür her ne kadar erdem gibi görünse de beri yandan karizma resetleyici olarak algılanır. özrün erdem oluşuna örnek, makam insanının vatandaştan, tartışma programındaki profesörün sunucudan veya diğer konuklardan özür dilemesi verilebilir. annem, dört yaşındaki kardeşimden özür dilediğinde komşumuz yadırgamıştı mesela, a-ah insan kendi çocuğundan özür diler mi? diye. işte bu zamanlarda özür bir erdemdir.
  
  bazı tanımlar mukayese yoluyla elde edilir; zenginlik, zeka en tipik örneklerdir. toplumdan rastgele iki insan seçerseniz, daha zeki olanın daha az özür dilediğini görürsünüz. zeki insanlar alışık olmadıklarından, daha az hata yaptıklarından üç-beş istisnayla karizmayı ketmetmek istemediklerinden "yerinde söz söylemesini bilen özür dilemek zorunda kalmaz" diye laf yapıştırır kendilerince. bazıları özür sevmez. aslı astarı bu.