duha

• son birkaç yıldır hayatının ipleri elinden kaçmış, sağa sola savrulan; an olmuş kafayı ciddi ciddi yiyeyazmış, bu sebeplerle rabbini daha az anıp gittikçe daha çok yoldan çıkmış ama yine de bu kısır döngüden çıkmak için gerekli manevi gücü hala içinde bulamayan bendenizi gelip bulmuş sure. oradaydı, kaç kere dinledim, kaç kere duydum ama anca bildim. efendim habibullah'ın çektiği ezanın yanından geçmez benimki ama onunkine yakınsaması bile mutluluk sebebi. şefaat vesilesi de olur mu acaba?
  
  ve vecedeke dallen feheda?
  ma vedde'ake rabbüke ve ma kala.
  
  okudukça tekrar tekrar mahvolup tekrar tekrar huzura eriyorum.