troyalı kadınlar

• 16. uluslararası ankara tiyatro festivali kapsamında tiyatro araştırma labaratuvarından izlediğim oyun.
  
  ayla algan rejsi. oyun gerçekten çok monoton ve işlevsizdi. sıkıcıydı. çok tekdüzeydi. oyun euripides'in değil sartre in bir uyarlaması. fakat ne euripides, ne sartre tarafı gelmiyordu. herkes aynı tondaydı ve oyun bir saatten sonra yaprak dökümü dizisinin meşhur müziği dararidararay altında dönmeye başladı. oyunun sartre oyunu olmasından kaynaklanan o gri hava değil de, oyuncuların tek düze ve aynı tonda olmaları, ritm tutamamış olmaları bizi sıkıyordu. varoluşumuzu sorgulamaya itmiyordu.
  
  sevmedim.