132 entry daha
  • yıllar önce, kızılay'ın kalabalığında insan seline kapılmış giderken, kazara birinin ayağına bastım. her şey saliseler içinde gelişmişti. bir baktım, mağdur ettiğim kişi, yaşlı bir amca. o an ne yapacağımı bilemedim. canının yandığı her halinden belli olan amca beyden, müthiş bir mahcubiyet ve üzüntü içerisinde, bir yandan "bir şeyiniz yok inşallah" diye sorup bir yandan özür dilerken, amca bey bana dönerek öfkeyle:

    -sen şimdi özür diledin, her şey halloldu değil mi? yanan benim canım. sanki özür dileyince geçti acım. yürü git oğlum işine. biz, öpeyim de geçsin çağımızı çoktan geçtik.

    hikayeden çıkan tanım: özür dilemek, bazen kendisinden çok şey beklenen bir eylemdir.
574 entry daha
hesabın var mı? giriş yap