metin münir

• bugün yayınlanan "namazdayım dönmeyeceğim" başlıklı yazısını okurken insan doğru okuyup okumadığından şüpheye düşüyor, bir alıntıyı mı aktarıyor filan diye tekrar tekrar kontrol etme ihtiyacı duyuyor.
  
  aşırı cesurmuş mu diyeyim, cami duvarına şey etmiş mi diyeyim, ne diyeyim bilemedim. akıbeti merakla takip edilecektir sanırım. hoş yazı başlığında "dönmeyeceğim" derken zaten gerçekleşmiş olan akıbetini mi dile getiriyor, o da belli değil. yarın göreceğiz heralde.
  
  işte o yazısından bir bölüm:
  
  "demokrasi konusunda, erdoğan’a, gül’e, akp’ye hiç güvenmiyorum. işlerine geldiği zaman kandırmak bu ekibin inançlarına ve ahlak anlayışına ters değildir. takiyye, yani “bir kafir veya zalimin korkusundan kendi inancını gizleyip zahirde onunla uyum sağlama,” onlar için temel bir düsturdur. onlardan olmayan herkes de kâfir ve zalimdir.
  
  yalanın mubah olduğu bir kültürde gerçek sürekli sürgünde yaşar.
  
  hep, erdoğan için, demokrasinin, istenilen durağa varıldığında inilecek bir tramvay olarak kaldığına inandım. ve oraya çok yaklaştı. durağın adı kürtaj. günah olanın suç haline getirilmesi sonun başlangıcıdır.
  
  ama çetin altan ustamızın dediği gibi enseyi karartmayın. tramvay demokrasi değildir. akp’dir tramvay olan. er geç türkiye ondan inecektir."