kendi kendiyle dalga geçebilmek

• 2 senenin sonunda sunu farkettim ki, almanlar bunu beceremiyor. boyle bir durtu hissetmiyorlar ve yapildiginda da anlayamiyorlar tam olarak. o frekansi tutturamiyor adamlar, cok ilginc buldugum bir sey yasandi, bir hediyelik esya dukkaninda bir amerikali arkadasla orada calisan yaslica bir kadina bir sey danistik, mini bir sohbet basladi. arkadasla ingilizce konustular, kiz kendi milletini kucumser mimiklerle dedi ki, ben almanlari para ve butce konusunda takdir ediyorum. cunku amerikalilar her gordukleri guzel seyi alma egiliminde oluyorlar. biraz aptal olduklarindan herhalde, almanlarsa neye gercekten ihtiyaci varsa sadece onu aliyor- ki dogru, buna ben de adapte olmaya calisiyorum. kadin evet evet dedi, hosuna gitti tabii ki, sonra aksandan anlayamamis olacak ki aynen soyle sordu: "siz nereden geliyorsunuz, buyuk britanya'dan mi?"
  
  kiz sasirdi, yoo amerikadan geliyorum dedi. bu defa da kadin sasirdi, ha oyle mi tamam iyi alis verisler dedi ve gitti. anladi ama tam olarak frekansi tutturamadi olayin. kendisi aynisi yapmaz cunku. amerika'yi kucumsuyorsa kesin baska yerden geliyordur diye dusundu... ne garip sey.
  
  ben de bir eczanede aldigim 7 8 kilodan bahsediyordum, catlak onleyici krem rica ettim. kadin bir sey var ama hamileler icin dedi. "ben de hamile sayilirim, 6 aylik hamile sayilirim hem de" gibi bir laf ettim. cok sasirdi, guldu guldu guldu. cok ictenlikle guldu ama. cok nadiren duyuyordur cunku boyle seyleri. genel olarak bu kafada degil onlar. kotu degil elbette, kendine bile objektif yaklasmak iyi bir sey ama bence boyle seyler de guzeldir, icten gelir, samimi gelir, kalbimi isitir benim... ne bileyim be. bi farkliyiz iste. sabah sabah evimi ozledim, duygusallastim gene.