kerim tekin

• benim için her zaman 27 haziran 1998 adana depremiyle hatırlanacak çocukluk sanrım, kahramanım.
  
  yıl 98, adanada mevsim yarım kollu. seksenlerin sonu doksanların başı prosedürünü kazanmış çocuklarız. teknolojinin wolkmeni öldürdüğü yıllar. hatırla işte. arsada top oynuyoruz bizim dallamalarla. ulan top yine arabanın altına kaçmış, onu almak için arabanın altına kayarken gökyüzüyle asvaltın rakkas yaptığını görüyorum. sonra bir kaç kişi " deprem var " diye çığlık attıklarını duyuyorum. deprem!?? hani kötü bir şey olduğunu duymuşum falan ama ne bileyim başıma gelmemiş abi, sanki ortalık lego gibi dağılırken gaçıyorum duvarlardan seke seke. 45 saniye böyle bir matrix oynadık abi, o çocuk kafasıyla. cehennem diyorlar ya, işte aynı o şekle büründü şehir. ama işin tuhaf yanı, tıpkı gezi olayları staylasında yardımlaşma vardı, bütün komşular kaldırımda böyle beraber sohbet ederek uyuyordu, evlere girilemiyordu, gecelere kadar maceracı oyunlar oynayabiliyorduk.
  
  neyse işte, o aralarda da tek müzik kanalı kral tv. beyaz gömlek ve ıslak uzun saçlı tatlı bir çocuğun klibi dönüyor. şarkı da fazlasıyla iyi, kar beyazdır ölüm diyor, beyazlara bürünmüş bir masumlukla, irkiliyorsun. derken cici baba diye çok mütevazi, gençlik kafalarını yansıtan bir kliple aşırı beğeni toplayıp, istediği parça çıkması için saatlerce kral tv izleyen furyadan biri oluyorsun, kerim tekin şarkılarını bekliyorsun ekranlarda. üstelik o kadar mütevazi, içten gülüyor ki ekran başında, samimiyetine güveniyorsun.
  
  işte yine kızıl bulutlarla kaplı bir adana depreminin gecesinde, çadırları kaldırıma kurmuş radyolarımızı dinliyorken, bir son dakika haberi geçiyor, " genç müzisyen kerim tekin geçirdiği trafik kazasıyla " öldü diyor o hissiz ses, kara puntolarla bu haber çocuk beyninde dolaşıyor.
  
  ölümünün rengi..ıslak saçlı o karaşın müzisyen senin bir çocukluk sanrın olarak kalıyor. şimdi tekrar tekrar açıp video kliplerini izlediğin zaman, daha bir hüzünleniyorsun. yaşasaydı, şu ülkede murat bozlara falan bırakmazdı ortamı. neler yapabileceğini, ne güzel işler çıkaracağını tahmin etmek istemiyorum.
  
  şimdilerde kliplerini izleyince, murathan mungan'ın " öyle kayıtsız gülüyorsun ki hayata, öldüğünden haberi yok fotoğraflarının " dizeleri yankılanıyor kulaklarımda. ışın bol olsun ıslak uzun saçlı çocukluk kahramanım, rahat uyu