türkiye vs almanya

• dun gece bir arkadasimla konusuyorduk. kiz mezun oldu. issizim simdi ve gelecegimden supheliyim diye sitem ediyordu. devletin imkanlarindan yakiniyordu. bir onerisi oldu. bundan yirmi yil sonra kosullarimizi yan yana getirelim ve kimin daha mutlu olduguna karar verelim dedi. ben, "ben mutlu olmak icin degil, hayatimi daha iyi kosullarda idame ettirmek icin buradayim. mutlulukta sen ustunsun ve oyle kalacaksin, cunku kendi ulkendesin; ama ne bugun ne de yirmi yil sonra en ufak bir yakinlik olmayacak denklik acisindan iki ulke arasinda." dedim ve bir kac sey anlattim:
  
  ben hastalansam, duruma gore evin onune helikopter iner. sen ise ambulans gelene kadar ölmus olursun.
  
  ben gecinecek bir is bulamasam bile(ki isteyen herkese is vardir burada. issizlik diye bir sey yok. sadece istemeyen calismaz ve devletten gecinir. sosyal devlet cunku) devlet benim evimin kirasina kadar gecinmem icin gereken her seyi saglar.
  
  devlet ilerde olur da evlenirsem benim cocugumun tum ihtiyaclarina varana kadar her seyi en iyi sekilde karsiliyor. en iyi kresten, en iyi universiteye kadar.
  
  burada insan oldugu icin deger goren 82 milyon insan var. orada sadece parali insanlar degerlidir.
  
  orada ehliyet sinavinda adam gelip cevaplari verir. burada 1500 soru icerisinden 10 tane soru sorarlar ve uc tanesi yanlis olsa gozunun yasina bakmazlar. direksiyon sinavinda bir tek hata yap, aglasan da sizlasan da fayda etmez. iste bu yuzden turkiye'de sadece bir bayramda 200 kisi ölurken, almanya'da bir yilda 200 kisi ölmuyor trafik kazalarinda.
  
  sen orada isini halletmek icin el altindan birazcik para verirsin devletin adamina, her sey biter. eger burada oyle bir sey yapmaya tenezzul edersen dahi, adamin hayatini sondururler. en buyuk hakaretlerden biri. diger yandan, rusvete gerek yok cunku her sey tikir tikir isler burada. gozun yiyorsa bir trafik polisine ehliyetin arasinda 50 euro koy bakalim ne oluyor.
  
  orada saglik adi altinda sacmalar doktorlar. bi dunya ilac yazip dururlar. burada daha gecen hafta doktor kuzenimi azarladi, ilac isteyince cocuguna. "kimyasal bu yahu, daha 8 aylik bebege ben ne ilac vereyim delirdin mi?" dedi. orada her seye daya ilaci, daya ilaci.
  
  sen orada hastane kuyruklarinda ölursun. ilac bulamaz ya da tedavi olamazsin. burada devlet aids veya kanser olsan, sana omur boyu bakiyor en iyi konusllarda. calisma, dert etme hayati kendine, canin ne istiyorsa onu yap ben sana bakarim diyor.
  
  orada kucuk bir kiza 44 kisi tecavuz eder, sonra serbest kalirlar. sana sadece su kadarini soyleyeyim almanya'da bir laf var: "git adam öldur; ama sakin birine tecavuz edeyim deme". sen dusun.
  
  burada yesil disindaki renkler sadece yollar ve evlerin rengi. alabildigine yesil her yer. sincaplar, geyikler, ordek ve tavsanlar sokak kenarlarindaki cimenlerde agaclarda geziyor. cok sayidalar. tr'de tavsani gorseler kesip yerler. sincap gorseler alip beslerler evde kafese goturup.
  
  burada birbirlerini tanimayan insanlar bile sabah seni gordugunde gunaydin der. kaldirimda karsidan gelen adam bile goz goze geldiginizde nezaketen merhabe der gulumseyerek. orada boyle yapsan ya sapik derler ya da deli.
  
  burada oturumun varsa, buranin butun bi anlattigim haklarindan faydalanabiliyorsun. 80 yillik bir almandan farkin olmuyor.
  
  burada onlarca milletten insan yasiyor ve kimse kimseye nerelisin bile demiyor cunku hepsi insan olarak goruluyor. orada ise birak nereli oldugunu, dusunce farkliliklarina bile tahammulu olmayan insanlarla dolu etraf. alevi ise ayridir, laz ise ayridir, ateist ise ayridir, ermeni ise ayridir.
  
  ve bu anlattiklarim gibi binlerce sey...