karı değiliz

• bugun, bu hareketin onemini kavradim ve bir "kari degilizci" oldum. hayatim boyunca gurula tasiyacagim muthis bir madalya, muthis bir felsefe oldugu icin, sozluk yazarlarina ve okurlarina da basimdan gecen kisa olayi anlatmak isterim. boynumun borcudur.
  
  dun (10 subat 2004 sali), yaklasik 3 saat suren bir dersimde aslinda hersey yolunda giderken, en sonda yaptigim bir aptallik nedeniyle "ulan simdi sictim galiba. ne olacak? ya hoca bana kafayi takarsa? takti zaten galiba..." diye sayiklamaya baslamistim.
  
  ancak ansizin yaptigim kariligin farkina vardim. en ufak ve onemsiz seyde mizmizlanmaya, 15 yasinda ergenlige yeni adim atmis bir genc gibi "uhuh hayatim sona erecek" triplerine girmeye ve depresyon hirkasini omzuma atmaya basladigimi anladim.
  
  iste o anda gokyuzunden bir isik belirdi. sonradan havanin actigini anladim gerci, ancak konumuz bu degil. ve o buyulu sozu soyledim: "kari degilim ben".
  
  bu sozu bir sure daha tekrar ettim. surekli kendime kari olmadigimi hatirlattim.
  
  ve basarmistim. icimden gelen o aptal triplere, kendime bir kari degiliz terapisi uygulayarak tekmeyi basmayi bildim. su anda cok mutluyum ve on dort cocugum, seksen torunum var. orta amerika'da bir ciftlikte misir yetistiriciligi yaparak hayatin anlamini buluyor, tarlayi surerken her gun "kari degilim ben" diye icimden tekrar ediyorum.
  
  bu felsefeyi herkese oneririm. yakinda olayin gurusu olmayi planladigimi da sozlerime eklemem lazim. cunku hic birimiz kari degiliz, olmamaliyiz.
  
  not: bu felsefe, cins ayrimi yapmamaktadir. "kari" dedigin insan tipi, "getti aney getti gettiii" diye mizmizlanan insanlara verilen bir baska isimdir. menapoza girmis, got gobek baglamis, selulit yuvasi olmus, porsumuz, kasarlasmis (ve benzeri hakaretler) disi bir sahis olmaya gerek yoktur.