akmar

• çalıkuşu romanının ikinci elini almak için gittim dün. girişte "aradığınız kitap varsa yardımcı olalım" diye sağlı sollu soru bombardımanı başladı. müzikte bu tekniğin bir adı vardı. hani birinci kişi cümleyi tam bitirmeden ikinci kişi ortadan başa sarar ya.. anlatamadım ama kafada bişeyler canlanmıştır. öyle bir ses dalgası var ortamda.
  
  ikinci el kitap yazısını gördüğüm ilk yere girdim. sordum. "ikinci el yok ama uygun yollu var" dediler.
  özellikle ikinci el eski basım aradığımı söyleyince de
  "onların yaprakları sararmış oluyor. hatta bazılarının altı çizilmiş notlar alınmış falan. temizinden uygun fiyata vereyim ben sana yeni basımı"
  bunu söyleyen yüzdeki, "öğrencinin halinden anlarım. parası yoktur, abilik/ablalık yapayım." ifadesini net olarak okuyabiliyordum. acaba o da benim suratımdaki hayal kırıklığı ve şaşkınlık ifadesini okuyabilmiş midir?
  
  peş peşe kitapçılara girdim hepsi de korsan satmaya çalıştı. en sona doğru ufak birinde 93 yılına ait bir tane bulabildim. o bile "10 tlye vereyim yenisini?" teklifinde bulundu.
  
  sahaflar güzel insanlardı. ne oldu ki onlara?