çocuk olmak

• geçtiğimiz yolları unutuyoruz, kapı kenarına attığımız çentikleri; hani ne kadar uzamışız diye. o kadar çok unutuyoruz ki, tümünü... bu yüzden anla(ya)mıyoruz çocukları, biz çocukken bizi anlamadıklarını da unutuyoruz. "nasılsa çocuktur, unutur" diyoruz; unutuyor ama mutsuz oluyorlar. anlatmak ince ince^* ve açıklamak sorguladıklarını zor geliyor bizlere^* ardından da mutsuz büyüyor onlar...
  en çok da işler var yetişecek, yetiştirilecek; 'çocuk olma'ya vakti yok kimsenin.