hürmüz

• ''bu dünyada bulunması en az benim kadar büyük bir yanlışlık olana'', yazılmış olan...
  
  bu bedene terk edilmiş bir çocuk ruh muydun sen ? \ yoksa çetin cenklerden öğrendiği kendi gölgesine tuzak kurmak olan bir avcı mı?
  aynalara silah çekmeyi – çağrışımlardan haraç kesmeyi sana yalnızlık mı öğretti?..
  
  ben kimdim ?
  kimden olduğunu bilmediğin bakışımsız bir yalnızlık hissi mi ?
  yoksa senin yalnızlıktan olma sokak çocuğun mu?
  hürmüz, ben bu babam olacak yalnızlığı senin bana doğrulttuğun silahla vurdum, onun gövdesinde açılan yara benim etimde kanıyor...
  
  hürmüz…
  elimde ismin jilet gibi / anlatacak kimse kalmasın diye bu aşkı ve cinayeti kesiyorum gecenin dilini,
  zaman lal rengine kesiyor, hürmüz...
  seni unutmamak hiç kolay olmuyor...