10 kasım

• kendimi bildim bileli ayni siirler ayni sarkilar. hatta ayni tv programlari. ortaogrenim hayatim boyunca degismedi ve degisecegini de sanmiyorum.
  
  ama baska seyler degisiyor. belki yasadigimiz zamanin icimizde uyandirdigi bu umitsizlik ile en onemli , en saglam dayanagimiz olan ataturk'e sariliyoruz. her yil milli bayramlar daha bir coskuyla kutlanir, 10 kasimlar daha bir huzun ile gecer oldu. ona sariliyoruz. kalplerimizde yasiyor cunki . nasil bir zamandan nasil bu milleti alninin akiyla cikarttigini hepimiz biliyoruz. belki bunun olmasini bekliyoruz. onun yeniden gelmesini veya onun kadar kararli bir devlet adaminin gelmesini bekliyoruz. ama is bizlere dusuyor... hepimize.
  
  63 yil gecti...10 kasim daki o huzun o kasvet hala ayni . dolmabahce sarayindaki o odanin goruntusu , anitkabir'deki muze deki esyalar hala milyonlarca turk'un gozlerini dolduruyor.
  
  bu gurur dolu gozyaslari akmaya devam edecektir, bir yakinma bir yas gibi gorulmemelidir. ve bu gozyaslari akmaya devam ettikce, bu topraklar guvende olacaktir.
  
  saygiyla ama daha cok sevgiyle aniyoruz kendisini. rahat uyu ...