öküzlük

• başkasına ikram edilen bir şeyi, sazanlık yaparak kapmaktır.
  
  yakın bir zamanda, istanbul'un oldukça medeni bir semtinde, külahta dondurma alacağızdır. siparişi vermiş, paramızı ödemiş, dondurmalarımızı beklemekteyizdir. fakat ben çantamı kapatmakla meşgulümdür, arkadaşımın da meşgul olduğu bir sırada dondurmalardan biri hazırlanır. ben arkadaşıma "alabilirsin" derken birden bire arkamızda öküz bir amca, ki ilk gördüğümde henüz öküz damgasını yememişti, pek güzel bir rus hanımefendi ile belirir. arkadaşım tam müsait olup dondurmalarımızdan birini almaya yeltenmişken, öküz amca "kimse almıyosa ben aliiim" diye acayip kaba bir cümle sarfederek lank diye bize çarpa çarpa dondurmalarımızdan birini almış ve yanındaki kız arkadaşına vermiştir. biz arkadaşımla bu durumu umursamayıp adamın öküzlüğüne vermişken, ve "ruslar böyle adamlarda ne buluyor?" gibi saçma sorular kafamızı kurcalarken, dondurmayı uzatan çocuğun dumur olmuş suratını görmüşüzdür. çocukcağız hemen bize dondurmalarımızı hazırlamaya koyulmuşken, öküz amca hiçbir şey olmamış gibi "koyma evladım, aldık aldık, gerek yok" demiştir.
  
  biz, çocuk, bir an dünyanın durması, ve birbirimize bakmamız... ben artık olan biten öküzlüğe dayanamamışımdır, adamın tavrının affedilecek yanı yoktur. "beyefendi, şu anki dondurmalar bize hazırlanıyor, o elinizdeki de aslında bize hazırlanmıştı." demişimdir, adamın ağzından "özür" gibi bir ses çıkmıştır. öküzlük budur.