gittin

• müthiş bir sedat umran şiiridir
  
  gittin, dağ gibi büyüdü yalnızlık
  issızlığın iki ucunda şimdi sen varsın
  tam ortasında: yokluğun yokluğun yokluğun…
  o konuşsa konuşur, sussa susarsin
  
  gittin, taş atarak denizlerime
  halka halka büyüyen anıların kaldı
  girdin çıkmamak üzere dehlizlerime
  birden yaşamın hızı azaldı
  
  gittin, boşandı içimde sevincin yayı
  kim öğretecek bana âh sensiz yaşamayı??