bugün git yarın gel

• devlette bir işi yapmanın zorluğunu anlatır. halbuki işini bilenler için bu söz pek takılmamalıdır. herkesin bu ülkede bir taktiği vardır, gemisini yürütmek için. benim de başlıca taktiğim: bir işimi yapmayan memur olursa başka bir memura giderim ve o işim çabucak oluverir.
  
  bir kaç örnek vermek istiyorum:
  
  1- bir notere belgenin aynısıdır belgesi için gittim. noter, belgenin aslındaki mühür silik diye kabul etmedi. hiç itiraz etmeden başka bir notere gittim, noter hiç bakmadan imzalayıverdi; hatta benim "mühür biraz silik" dememe rağmen.
  
  2- vergi dairesinde ruhsat fotokopisinden aracın vergi borcunu çıkartacam. memur "olmaz! ruhsatın aslı lazım" diyor; ikna edemiyorum memuru...hemen bir müdür yardımcısına gidiyorum "elemanınızın bana gıcığı var böyle-böyle" diyorum müdür yardımcısı da "efemdim size niye gıcık olsun. sizi tanımıyor ki?" diyor ben de "zaten sorun da burada ya..." dememe rağmen işimi yapamıyorum. olsun. hemen başka bir müdür yardımcısına gidiyorum -sağolsun- "haklısın" diyerek işimi yaptırıyor. memur mu? burnundan soluyor...
  
  3- bir devlet hastanesinde sıtkım sıyrıldıktan sonra, son mühür için başhekim yardımcısına gidiyorum "şöyle yapcaksın da, olmamış da, bıdı da bıdı." diyor; "oldu efendim" diyorum ve hemen bir yan odada bir başka başhekim yardımcısı odasına girip imzalattırıyorum; hatta önceki yardımcının dediklerini söylüyorum "saçmalamış" diyor...