inanmak başarmanın yarısıdır

• burdaki "yarisi" kelimesi tam olarak %50 anlamina gelmemektedir. yolun yarisi, laf icinde, baslamayla bitirme arasindaki herhangi bir noktadir. "yari yolda satma" derken nasil tam orta nokta kastedilmiyorsa oyledir. inanmak basarmanin yarisidir. dogrudur. cunku inandiginizda, en onemli adimlardan biri atilmistir, tam orta noktaya getirmese de.
• başarmanın inanmanın 2 katı oldugunu ima eden söz öbeği. (bkz: matematigin kendi kendini imhasi)
• bir aslı çakır alptekin söylemidir.
• daha doğrusu için (bkz: inanmak yanılmanın yarısıdır)
• (bkz: yarak afedersin)
• "başarabileceğine inanmak başarmanın yarısıdır." denebilir ama bu da tam olarak doğru olmaz. başarabileceğine inanmak başarmayı garanti etmez ama başaramayacağına inanmak başarısızlığı neredeyse garanti eder.
  
  diyelim ki yerden bir şeyi kaldırmaya niyetlendik. görece ağır bir şey. belki de daha evvel hiç kaldırmadığımız bir ağırlıkta, daha doğrusu daha önce kaldırabildiğimiz en ağır şeyden bile daha ağır. bu şeyi kaldırabileceğimize inanmadan o şeyi kaldırmaya çalışırsak zihin şöyle bir tavır takınacaktır ya da şöyle düşünecektir: madem kaldıramayacağımız bir yük, o halde neden bunun için enerji harcayayım, neden kol ve diğer kaslarımı yorayım, onları sakatlanma riskine sokayım; en iyisi şöyle bir asılayım, hatta biraz da zorlayayım ama hiçbir şekilde bedenime zarar vermeyeyim. bedene bu şekilde bir talimatı biz isteyerek vermeyiz, öyle görünür ama zihnimiz bedenimizi koruma içgüdüsüyle bu talimatı verir. içgüdüsel bir durumdur bu, korkuyu da içerir. korkan her hayvan kendini korumaya alır. zihnen başarmayı istemezseniz, bedenen o işi başarmanız tamamen şansa kalır.
• hayatımda duyduğum en sazan avı sözlerden biridir.
  
  inanmayla başarmayı ilintilemek hakim kültürün biz gençlere attığı en büyük ve en acı kazıktır. başarı için gerekli girdilerden biri elbette kişinin kendine güven ve saygı duymasıdır ama tek başına bunun varlığı başarıyı getirmeyeceği gibi yokluğunda da illa başarısız olunacak diye bir kaide yoktur.
  
  bir şeylere inanmakta zorlanan, onun yerine bir şeylere "itibar eden" biri olarak kendimi inanmaya zorlamayı çok yorucu buluyorum. inanmadan veya neticelerin her birine aynı serinlikte yaklaşarak da yaşanabiliyormuş. zilyon tane bileşenin ve dahi neticenin muhtemel olduğu bir yerde amerikan filmlerinden fırlamış gururlu karakterler gibi inandım ve başardım triplerine girmek artık benim tahammül sınırlarımın içinde değildir.
  
  inanmayın arkadaşım, saf mısınız? şüphe tek gerçektir ve her zemin kaygandır. her şey geçicidir ve zamanın dişlerinin koparamayacağı hiçbir şey yoktur. bir şeyi hakikaten istiyorsanız hesabınızı yapın, gerekli adımları atın ve her türlü sonuca hazırlıklı bir vakarla olacakları izleyin.
  
  bu ve buna benzer tüm ponçik zırvaların ve bunları kullanarak sizi manipüle etmeye çalışan kişilerin gözlerinin içine dik dik bakarsınız^* tüm efsun çözülüyor. inanmak başarmanın yarısıymış, peh! inanmadığında, şüphe ettiğinde ve dahası pek de sallamadığında yani dünyaya seviyorsan git konuş bence abi seviyesinde baktığında en büyük meselenin ve hikayenin bile tüm o ağırlığını kaybettiğini göreceksiniz. o zaman size başarıyı değil ama bütünlüğü ve iç ferahlığını garanti ederim.
• (bkz: 28 mayıs 2023)
  
  haydi herkes sandığa...
• inanmak başarmanın yarısıdır söylemi yalan.
  inanmak başarmanın karısıdır.
  sen inan başarı hayat boyu yanında olur.
• inanmak başarmanın yarısıdır, başarmanın diğer yarısı da azim ve kararlılıktır.
  belki çeyreği azim çeyreği de kararlılık da olabilir.