izmir

• insanlarına, doğasına, sokaklarına küçükken aşık olup iki yıl önce yerleştiğim ancak artık hiç sevmediğim, hatta terk etmeyi düşündüğüm şehir(bir süre daha şans vererek). sebepleri:
  - pahalılık: iş yeriniz alsancak vs civarında ise evet manzarası çok cezbedici bir yerdesiniz ancak öğle menüsü yapan birçok restoran pahalı veya menüleri çok minnak. güzel kahve pahalı..düzgün bir evde oturmak pahalı... sosyal aktiviteler de öyle...
  - sosyal çevre: disadonuk birisi de olsanız bu şehirde daha önceden bir tanıdığınız yoksa belli bir yaşın üstünde gelip kalıcı bağlar kurmanız çok zor. sokakta, markette, otobüste sohbet eden belli bir yaşın üstündeki kesim sadece sohbet arıyor. sosyal aktivitelerde tanıştığınız insanların bir çoğu da(bunu üzülerek söylüyorum ki psikolojik destekle halletmesi gereken sorunlara bu etkinliklerde çare arayan ya da ilişki arayışıyla kafayı kırmış yalnız, çoğu kadın insanlarla dolu).
  - bok kokusu: özellikle körfez çevresinde mütemadiyen var bir koku..nemle vs birleşince de daha fena oluyor.
  - insanların bencilliği: bunu neredeyse her çevreden insanla deneyimledim. yerli halkında da, doğudan gelip buraya yerleşeninde de gözlemlediğim birşey var: hayatı ve ilişkileri sadece kendi odaklı yaşıyorlar. eğlenceli etkinlikler bulan neşeli biriysen çok aranırsın ama maddi manevi bir şeye ihtiyaç duyduğun anda telefona bile cevap vermemeyi marifet sanıyor insanlar.
  - kıskançlık: sanırım evlilik dışı ilişki vs tarzı yaşamlar gündelik hayatın bir parçası olduğundan...o avrupai görünüşlü kadınların bir çoğunu iç anadolulu pardösülü arkadaşlarimdan bile daha kıskanç buldum(pardösülü değilim:p)
  - dating: bunun için çoğu insan dating uygulamalari kullanırken dating uygulaması olmayan birçok uygulamaya da o gözle bakılıyor. bu uygulamalarda da kadınlar genellikle bağ kurmayı ararken erkekler salt cinsellik olarak bakıyor (genellemedir)
  - bezmiş insanlar: bir de böyle bir kesim var. azınlıkta ve içine kapanıklar, dikkatleri ve algıları düşük ancak özünde iyi insanlar. sanırım diğerlerinin bencilliğinden bezmiş içlerine kapanmışlar ya da fazla temkinliler. ya da duyarsızlaşmış, yalnız insanlar..bu kişileri bir kategoriye koyamadım..
  - hayvan sevgisi: aslında insanlardan umduğunu bulamama ve uzaklaşma sonucu aranan koşulsuz sevgiyi hayvanlardan alma ihtiyacı gibi. tüm hayvanları sevmekle beraber bir çoğunu ancak uzaktan sevebiliyorum ama burada kucağınıza bir kediyi alamıyorsanız cuzzamli gibi bakılıyor genelde.
• ya şu denize allahaşkına bir el atın. rengi kırmızı kokusu b*k gibi..
• evlatları değersiz şehir.
  
  park yaşam ataşehir iş merkezi starbucks'ın oradaki hatta starbucks dış bahçesinde yatan sözde evcil ama bağlı olmayan köpekler 10 50 civarı 4 genç kıza saldırır gibi yaptı.
  
  starbucks'a mı ait itler bilmiyorum ama boğazlarında bir tasma sağa sola saldıran köpek olmaz.
  
  kanıt: çevrede ki tüm kameralar ve verdiğim saat.
• eskiden daha bir güzeldi, yokluk zamanında
• seçmenleri akp seçmenlerine daha yobaz olan şehir
• bugün gölgede üşüten güneşte yakan, nezleye güven bize korku veren pek sevgili gavurcuuğumuz.
• adam akıllı tek başıma demlenip rakı balık yapabileceğim mekân yok. fix menü soruyorum 2 kişi olacak diyorlar.
  anlamadığım durum yalnızlar içemez mi ?