mehmed kemal

• soyadı kurşunluoğlu olan 40 kuşağı edebiyatçılarımızdan. sokakları süpüren belediye görevlisini anlattığı bir şiiri enfestir.
  gözleri capcanlı bakan, edebiyat ve edebiyatçısever bir yazarımızdı. bu insan sevgisi ona öğle rakıları, acılı kuşakkitaplarını yazdırmıştır.
• yazar. 1920'de haymana'da doğan mehmed kemal'in babası imamdı. ilk ve orta öğrenimini ankara'da yaptı. dil ve tarih coğrafya fakültesi'ne girdi; bir yandan ticaret bakanlığı'nda çalışıyordu. sonra gazeteciliğe geçti. derneklerde görev aldı. 1945'te tutuklandı. ulus, kudret, yeni istanbul gibi gazetelerden sonra cumhuriyet'te köşe yazarı oldu. 14 eylül 1998'de istanbul'da öldü.
  
  başlıca yapıtları şunlardır;
  
  şiir
  
  birinci kilometre (1945)
  dünya güzeli olmalı (1954)
  söz gibi (1977)
  öğle rakıları (1986)
  tükenmez (1990)
  
  roman
  
  sürgün alayı (1974)
  pulsuz tavla (1976)
  kalenin eteğinde (1984)
  
  anı-fıkra
  
  acılı kuşak (1967)
  şairler dövüşür (1982)
  türkiye'nin kalbi ankara (1983)
  bir deste iskambil (1985)
• öğle rakıları şairi.. pulsuz tavla yazarı.. acılı kuşak habercisi.. son, 1998'de öldüğünde, cumhuriyet'te köşeler yazardı.. en çok bab i ali'de, bab i kum'da, öğle rakıları'nda rastlanırdı kendisine.. elinde kadehi, hala oralarda göründüğünü iddia edenler var..
  
  "..buyurun içelim birer kadeh/güzeldir öğle rakıları efendim/unutulmaz/ bir kadından söz eder gibi/utangaç, gizli yasak.."
• 60lı yılların başında ankarada "kalem" lokantasını işletiyordu.ruhi su da bu mekanda türkü söylemiştir.çok iyi hatırlıyorum.
• 1960 kuşağı toplumcu şairlerdendir.ahmet haşim in etkisinde önceleri divan tarzı şiirler denedi sonraları ise nazım hikmet in etkisinde yazmaya başladı.
  ilk kitabi "birinci kilometre" önce toplatıldı, sonra serbest bırakıldı.
  "söz gibi" ile 1978 lions edebiyat ödülünü kazandı.
  bazı şiirlerinden alıntılar :
  
  "
  bu şakır şakır yağan yağmur
  suya özlemi
  toprağın
  
  bozkırı dolduran rengarenk koku
  arıya özlemi
  çiçeğin
  
  bu geniş omuz, gerinen kol
  kadına özlemi
  erkeğin"
  
  "seni bir görüp bir yitirmek seni,
  seni bir görüp bir yitirmek,
  gür bir ormanda ayrı türden bir ağaç gibi,
  hedefine varmayan bir serseri kurşun,
  ya da bir büyük kavganın dışında kalmak,
  yatağını şaşırmış bir nehir olmak,
  bilmediği denizlere akmak ya da,
  ıhlamurlar kokan bir parkın içinde
  ünlü heykeller ortasında,
  ünsüz dolaşmak ya da;
  hiçbiri bu duygusal kederin benzeri değil,
  benzeri değil hiçbiri;
  bir roketten uzaya atılmak,
  kocaman şaşkın adımlarla yürümek,
  adını bilmediğin gezegenlerin üstünde,
  dağların,ovaların,akarsuların üstünde,
  aklı karalı bulutların üstünde,
  egemeni olmak evrenin;
  bir de seni bir görüp bir yitirmenin yalnızlığı.
  seni bir görüp bir yitirmek seni,
  seni bir görüp bir yitirmek,
  benzemiyor bunların hiçbirine;
  bir bulup,
  bir yitirmeye,
  benziyor,
  sadece."
  
  "geceyi yudular
  yağmurla,
  ışıttılar
  şimşekle,
  korkuttular
  gök gürültüsüyle..
  gece yundu, ışıdı, korktu.
  unutulmaz oldu..."
• bir aralar (50li yıllar olabilir) ankara'da "kalem" diye bir meyhane işletmiş.
• sevi
  
  çiçek değil bu sevi
  nasıl sunayım
  
  gözümün bakışından
  suların akışından
  kumrunun sekişinden
  
  anlamalısın
• 15 mayıs 1948 yılında sadece 1 sayı çıkartabilmiş meydan isimli derginin sahibi ve yazı işleri müdürü. ilk sayıda şiirleri olan şairler ; melih cevdet anday, orhan veli, cahit sıtkı tarancı, mehmed kemal,.
• boşuna çağırışın
  gecenin ortasında gündüzü,
  kırışmış yüzündeki aydınlık
  senden değil gökyüzü.
  
  bütün türkülerini yitirmişsin
  yenicesi aradığın.
  eskittin yaşantınla hepsini
  türküsüz çağın.
  
  süzülmüş ince çevrelerden
  ak sürahilere doldurulmuş.
  adımın, yürüyüşün, duruşun
  bu defterlerde durulmuş.
  
  sen o eski sen değilsin,
  nerde
  gençliğini mi arıyorsun ne?
  kapandı perde...
  
  mehmed kemal - kapandı
• şiir kitapları: birinci kilometre, dünya güzel olmalı, söz gibi, öğle rakıları, tükenmez'dir.
  
  "dünya güzel olmalı" diye başladı hayatına ve ilk itirazında 1946'da hapse girdi. yedek subaylık hakkı elinden alındı. zara'ya sürgüne gönderildi.
  
  yazmayı inatla sürdürdü. marksist ve komünistti, kaçmıyordu. şair ve yazar olamadı kimilerinin gözünde, kimileri yazdırmadı. o da gazeteci oldu.
  
  her iktidar onu düşman bildi; her patron gibi. işsiz kaldı. baskı çıkmazlarının birinde ankara'da meyhane açtı. yazamadığı kaleminin adını meyhanesine; kalem dedi.
  
  14 eylül'de dünyayı güzel yapamadan öldü.
  (bütün şiirleri kitabındaki önsöz)
  
  kendisinden şiirler;
  
  şiir anlayışı
  ben toprak dam altında doğanların
  ben bu toprağı kalbur kalbur eleyenlerin
  ben "varım sensin yoğum sensin ey toprak" diyenlerin şairiyim.
  
  evlerinin önü
  evlerinin önünde dut bahçeleri
  kaç kere taşladık beraber
  duta konan serçeleri
  delikanlı oldun oğlum unut o geceleri
  
  gelin
  nihayet gelin oldun
  seni de götürüyorlar
  hep böyle sallanmış görecekler sağ kolumu
  beni tanıyanlar