• marmaris'te bir otobüs dolusu insandan alkış toplamamı sağlayan eylem. yaşlı amcanın yorumu da süperdi: "şimdi başkalarına sorsan sırf uzun saçlı diye dinsiz derler bu çocuğa".
  • otobusde yer ihtiyaci olana verilir. bunu bana universite yillarinda yasli bir teyze ogretmistir.
    sabah bese kadar vize sinavina calistim. 7:30 da otobusteydim, otobus tikabasa olmasada dolu. elimde te cetvelim, ayakta uyukluyorum. birden biri beni durttu, onumde oturan yasli teyze.
    -" evladim gel benim yerime otur, senin daha cok ihtiyacin var buna " dedi.
    oturmadim tabi. ama hayatta karsilastigim en guzel dersleden biriydi. o teyze ile keske tanisabilseydim.
  • ne bok olduysa bilmiyorum yer verilenler sanki hakkıymışçasına koltuğa kurulup kuru bir teşekkürü esirgemeye başladı. bu şekilde nah yer veririz.
  • bugün yaptığımda ilk defa farklı bir tepkiyle karşılaştığım durum. nerdeyse "al teyze, koltuk köpeğin olsun" diyecektim.

    - buyrun..
    - ay evladım hiç rahatsız olma. (istemem yan cebime koy durumu)
    - olur mu, buyrun.. (kibarca ısrar etmek)
    - aman ben keyfimden dışarı çıktım, geziyorum öyle. sen okuldan, işten geliyorsun. yorgunsundur. benden daha çok ihtiyacın var orada oturmaya..

    "vay anasını be!" dedim içimden. böyle teyzelerin var olduğunu bilmiyordum. keşke her teyze "kalk yer ver lan! eşşek sıpası!" şeklinde bakmasa da ben de kendimi mecbur hissettiğim için değil de içimden geldiği için yer verebilsem.
  • kızların hangi hakla ve hangi yüzle erkeklerden beklediğini merak ettiğim eylem.

    kızlar ayaktaymış, bana ne?
    ellerinde çanta varmış, kime ne?
    yerimde rahatmışım, sana ne?

    kızcağızmış. bak hele bak, bak. acınmaya bak. bi' siktiriniz gidiniz efenim, çok affedersiniz ama işin bokunu çıkartmak bu, pardon.
  • 2 tip insan var.

    yaşlı/ayakta duramayacak olan ama yer istemeye, genç birini bulup başına tünemeye yüzü tutmayan temiz yüzlü teyze-amcalar.

    iki, kartal gibi çevik olsa da bol bol uflayıp puflayan, "aa hiç de yer yokmuş" tarzı geveleyen, orta yaşlı, hemen genç birinin başına tüneyip tam saha blok uygulayan.

    ilkine her zaman(yorgun olsam bile) yer veriririm. ikincisine ölse de geberse de yer vermem, ki bunun yüzünden kavga etmekten falan da çekinmem. ölsem kimse kaldıramaz beni.

    önemli mevzudur.
  • her gün 50 kilometre yapan şahsım bazen yer vermekte çekince duyuyor. tamam genciz ama biz de gidiyoruz aynı yolu, yoruluyoruz be emekli amcalar?
  • izmir'de sıkça karşılaştığım eylem. herkes birbirine yer vermek için yarışıyor sanki. en güzeli, yer verdiğiniz takdirde yerinize oturan kişinin elinizde ki, çanta kitap gibi şeyleri taşımak için ısrar etmesi. bir gün yer verdiğim kişinin, çantamı taşıdığını unutup otobüsten inmiş bulundum. iş yerime kadar getirdi çantayı.
  • yaşlı, gazi, engelli veya hamile olmadıktan sonra pek de iplemediğim eylem. hayır, bakıyorum gencecik kadın. en fazla 35-40 yaşında. neymiş orasını burasını mıncıklarlarmış. ben neden onların ayıbını çekiyorum ya? siz şimdi

    aynı şeyi anana bacına yapsalar hoşuna gider mi

    diyeceksiniz. haklısınız ama benim ki de can arkadaş. isyansa isyan.
  • otobüste aynı yaştaki birine sırf bayan diye yer vermek saçma.
    hatta mantıken otobüste yer verme kıstası tam olarak yaş da değildir.
    belli bi yaşın üstü (ortalama 50) pek dinç olmadığından bu yaşlardaki insanlara yer verilmeli.
    hamile, engelli, fazla kilolu, çocuklu ve o anda hasta kısacası ayakta gitmekte gerçekten zorlanan insanlara yaşa bakmaksızın yer verilmeli.
    adam veya kadın 40 yaşında dinç, o zaman yer vermeye gerek yok.

    ben hastane dolmuşunda ayakta duramayacak vaziyette hastayım, bi yer bulmuşum oturuyorum. 37-38 yaşlarında bi hatun insan bi yer verir bunlar nasıl genç böyle diye söyleniyo başımda. afedersin ama bi siktir git..
hesabın var mı? giriş yap