gömme ^*

• (bkz: emme gomme)
• (bkz: ankastre)
• bir ege bolgesi yemegi. patlıcan, biber ve domatesler kozlenir^*, kabukları soyulur, dogranır. ufak dogranmıs sogan da katabilirsiniz. hepsi karıstırılıp, uzerine zeytinyagı da konunca harika olur.
• matematiksel olarak, en genel anlamıyla; bir yapıyı başka bir yapıya gönderen bire bir homomorfizma. (bkz: embedding)
• o kadar lezizdir ki, adina yarasir bi sekilde mideye itinayla gömülür. onun kadar iyi yapamam ama elazigli yengeden aldim tarifi. bugüne kadar annemin ispanakli böreginin tahtini sallayan tek börek oldu (taht saglam, haliyle devrilmedi). mayali hamur yogurup ince ince açiyorsun, aralarina bol yag sürüyosun ki kiyir kiyir olsun. sonra en ortasina cevizli, soganli, ince bulgurlu, kiymali yahut parana kiyarsan kavurmali (uff) harçtan koyup pisiriyorsun.
  
  dünden beridir yutkunuyorum damagimda kalan tadi tekrar alabilmek için. merhaba ben gusano, abartmakta bir dünya markasi, ama bu da gözleme filan degil ki; adi üstünde gömme yani, napayim?
• bir cinnet anında, bir cinnet anında işleyebileceğim cinayetin cesetini gömmeye hazırlık olsun diye bahçeyi belledim.
  
  sünni/müslüman cenazesinde en çok dikkatimi çeken ise, defin yani gömme sırasındaki acele etme ve telaşe durumu. orada sanki ölen kişi ölmekten her an cayabilir, tabuttan veya mezardan kalkıp oturmaya davranabilir gibi bir şey var. (bkz: cenaze töreni/@ibisile)
  
  (bkz: gömmek/@ibisile)
  (bkz: gömme dolap), gömme rezervuar
• gomme (fr): gum (en)
• küçük bir çocukken edremit'te yaşıyorduk.
  
  orduevinin orada bir köfteci açıldı. adını bile hatırlamıyorum ama gereksiz bir bilgi olarak sahibi ismail adında bir muhasebeciydi. dükkan sadece inegöl köfte yapardı. çok da açık kalmadı gerçi 2 yıl sonra kapattı sanırım.
  
  dedim ya küçüktüm, gömme denilen lezzetle orada tanıştım.
  
  inegöl köfteleri aşırı lezzetli bir patates püresi üzerinde yanında söğüş domates ve biberle servis ediyorlardı. ama püre öyle böyle değil kıca bir tabak dolusuydu.
  
  büyüdüm, aynı tarifi uygulamak için defalarca kez püre denedim. sonunda doğru kıvamı buldum.
  
  bol tereyağı, kaşar ve süt ile hazırladığım püreye ilave olarak krema katıyorum.
  
  üzerine de günaydın'ın inegöl köftesi (ev köftesi ile aynı püre uyumlu lezzet olmuyor, köfte biraz lastikimsi olacak), yine güzel bir domates ve yeşil biberle servis ediyorum.
  
  bugün yaptım valla pek bir nefis oldu.
  
  mutfak literatüründe olmasa da, muhasebeci ismail'in gömme köftesini bugün halen yaşatmanın haklı gururuyla işbu entrymi sonlandırıyorum.