• benim için ilkokul yıllarında yapılmış olan harekettir.
    bir sürü kitabım vardı, hocalar ciltlememizi istedi, nasıl yapıcam edicem diye düşünürken babama da anlatmıştım durumu. sabah kalktığımda bir de ne göreyim babam hepsini ciltlemiş, tek tek defterleri bile. çocuk aklımla çiftçi babamın ciltleme işinden anlamayacağını düşünmüştüm. nerden bilsin diye düşündüm. o kadar temiz ve nizami ciltlemişti ki şok olmuştum. çok düzenli, tertipli, her şeyi not alan ama okuyamamış bir adam babam. o kadar eğitim aldık halen onun düzenine tertibine yetişemedim, bazı şeyler eğitimle olmuyor. kendi okuyamadı belki ama küçücük evinden iki öğretmen bir avukat çıktı. canım babam.
  • evde döner yapması.
  • evi ucuza bana satması
  • yağmurlu havalarda işe geç giderdi okula bırakmadan kendini eksik hissederdi
  • kayınpederim düğün günü evden çıkarken gelinliğimin beline bağlamam için kırmızı kurdele verince "bizde öyle şeyler yok" deyip eliyle itmesi ki babam tam da erkek egemen zihniyete sahip bir adamdır. kız evlat olarak çok gururlanmıştım babamla.
  • okul birincisi olmuşum, sanırım 6. sınıf. ödül veriyorlar sertifika gibi bir şey. sabah, andımız okunmuş. babam da bir şey unutmuş herhalde eve geri dönüyor. bizim ev de okulun tam karşısındaydı.

    tam dönerken adım anons edilmiş filan içeriye doğru bakmış o da büstün oraya. esnafa sormuş ya bu bizim oğlan mı diye.

    o an öğrendi oğlunun başarılı olduğunu. akşam eve çikolatayla geldi.

    bunu unutmam çünkü sanırım o gün kendi içinde benim kararlarıma bir güven oluşturdu. o günden beri beni özgür bırakmadığı bir an yok.
  • sanırım beni 45 saniye kadar buraya baktırması ve yazacak hiçbir şey bulduramaması olabilir.
  • geçenlerde anlattı, minibüste bi genç kız ve kendisi kalmış. evin durağına gelmesine rağmen minibüsten inmemiş kız inene kadar. kız uzak bi yerde inince kızın indiği duraktan sonraki durakya inmiş ve diğer yöndeki minibüse binip eve gelmiş. bunu anlatınca "oğlum napayım, her gün türlü haberler okuyoruz, minibüsçü ile yalnız bırakmaya gönlüm razı olmadı" dedi. tabi ev ahalisinin gözünde kendisi o an tam bir kral. gerçi kendisi gözümüzde hep kral.
  • 91 yılında ben ve kız kardeşime uçak biletlerimizi gönderip istanbul'a gitmemizi sağlaması. ben 8 kardeşim 6 yaşında ikimiz atladık şakirpaşa'dan yeşilköy'e. tabi bu anamın da çok baba hareketidir!

    ulan ben daha 7 yaşını geçmiş kızımı tek başına asansöre bindirmeye korkuyorum. nasıl yaptılar bunu anlamıyorum.
  • sevgisini göstermekten hiç çekinmemesi, kendimi bildim bileli saçımı okşayıp canım kızım diye sevmesi... iyi ki varsın, ve ben çok şanslıyım.. hep var ol canım babam...
hesabın var mı? giriş yap