• (bkz: katip bartleby)
    (bkz: herman melville)
  • yazmayı bırakan, yazarlık hayatının zirvesindeyken susmayı tercih eden yazarları betimleyen sendrom.
  • http://www.kalemsuare.com/…-yazarlarn-hikayesi.html
  • uygun sözlerin ve o sözleri yazan kalemin artık bulunamayacağına olan inançtır. 'yazan', 'yazı' ve ikisini kavuşturan 'yazma' (eylemi) yolundaki duraklardan biri değil de; bu yolun dışı olsa gerek. yazarken yolda durulur, inip etrafa bakılır; kısa ya da uzun bir mola verilir ve yine çıkılır yola. yolda yazılır, inilen yerde de yazılır, uzaktan görülüp coşkusu hissedilen yerler yazılır. ama ya kendini yolun dışına atmaya ne demeli ? kaybedilen yetenek mi, yoksa 'yazma eylemi'nin, yazan kişi için anlamını yitirmesi mi diyelim ? hani böyle kalemini kaybetmişsin gibi.

    bir yerlerden çekip çıkarılan, özenle dizilen 'söz'lerin yetmediği zamanlar olur. kalem kaybolur, hep olduğu yerde bulunmaz ya kalem, arandığı yerde bulunamayınca da söz durur. yeniden aramaya başlandığında, yeni bir kalem de bulunur; kalemler kaybolur ve bulunur ama yenisini bulmak da kolay değildir işte, hem bulunup bulunamayacağı da belli değildir öncesinde:

    “kuyucu arıyordum.
    kuyucuyu bulunca toprağı gösterdim.
    'burdan su çıkar mı ?' dedim.
    toprakta gitti geldi, bazı yerlerini kazdı toprağın, eline aldı, evirdi çevirdi.
    uzun uzun baktı.
    'çıkar da, çıkmaz da. bilinmez' dedi.

    şairin işi de su bulucusu gibidir: bilinmez !
    bir şiir bazen baş verir gibi olur ama çoğun hiçbir şey değildir bu.
    bilinmeze bir yolculuktur çünkü şiir.” ¹

    işte... hiçbir şey olmayabilir, kaybedilen kalemin yerine yenisi gelmeyebilir. bazen de, "kalemin bulunacağı şüpheli" ya, hani bulduk diyelim; yeni kalemin, yolda görülenleri yazmaya uygun olduğuna inanılmazsa yazı biter orada. henüz yanına varılmamış uzaktan sevilen merak edilen yerdir yazılmak istenen, yolun kendisidir. biedma, -yarattığı bir karakter olduğunda ısrar ettiği- şair jaime gil de biedma'nın söyleyebileceği hiçbir şey kalmadığını ifade etmiş ve yoldan dışarı atmıştır kendini:

    "ben şair olmak istediğimi sanıyordum ama aslında şiir olmak istiyordum" jaime gil de biedma

    ¹ 'kuyucu arıyordum' ilhan berk [logos s. 54]
  • kısaca; ı prefer not to do ; yapmamayı tercih ediyorum.
  • kıyısında olduğum sendrom.
  • " çeşitli sanat disiplinlerinde üretici olarak kendini ispatlamış kişilerin, ortaya koyabilecek çokça değeri olmasına rağmen yaratmamayı tercih etmesi" olarak tanımlanabilir. "zirvede bırakmak" bu hastalık tablosu için yeterince uygun bir tanım değildir. ismini, herman melville/kâtip bartleby adlı eserinin başkahramanından alır.
  • bu sendroma tutulmuş birtakım kimseler hakkında:

    http://www.edebiyathaber.net/…-yazarlarin-hikayesi/
  • yapmayı tercih etmeme sendromu.

    hayatta yapmak istemeyip de yapmak zorunda olduğumuz şeyleri yapmamak için güzel bir sendrom olabilir yakalanmak için.

    sizden bi şey mi istendi ya da bekleniyor? fakat siz bunu hiç mi hiç yapmayı istemiyor musunuz? o vakit direkt söyleyin; “yapmayı tercih etmiyorum” diye. nedeni sorulursa, “zorunda mıyım?” diye sorun. muhtemelen “zorunda değilsin!” cevabı alacaksınız.
    o zaman da; “zorunda değilsem, yapmayı tercih etmediğim bi şeyi yapmak istemiyorum. bartleby sendromuna yakalandım da, sana da şiddetle tavsiye ederim” deyin.
    ve böylece siz keyfinize bakarken, artık size istemediğiniz şeyleri yaptırmaya çalışan kişiler düşünsün..!
hesabın var mı? giriş yap