elhamdülillah

• öncelikle bkz. arapça elhamdülillah nasıl yazılır
  
  aslen el-hamdu lillah'tır.
  
  "allah'a hamdolsun" anlamında da yorumlanabilir. zira arapçada dilek kipinde fiil kullanılmaz.
  örnek:
  
  selamun aleyküm = selam üstünüze (olsun)
  
  küfür ederken dahi fiil kullanılmaz.
  
  bizde bu cümle yapısına benzer bir örnek vermek gerekirse kayahan'ın:
  
  sana sevdanın yolları (nasip olsun) bana kurşunlar (nasip olsun)
  
  sözleri ne demek istediğimi anlatacaktır sanırım.
  
  elhamdü lillah = allah'a hamd (olsun)
  anlamına da gelir. elhamdülillah arapça nasıl yazılır
• yeni bir kitaba başlamış, ilim yolculuğunda yeni bir şehre uğramıştı. tanıdık yüzler aradı gözü ve buldu da. uzun sîn'iyle besmele, lâm ve hâ'nın bütün yükünü sırtlamış garibân mîm'iyle hamdele ve buram buram medine kokan salvele. geldiler, birer birer arz u endam ettiler.
  
  "oku" dedi ak sakallı pîr.
  yutkundu. arkadaşlarına baktı. muzırca gülüyordu yüzler. hocasına baktı. tekrar yutkundu. "biss" dedi.
  "bismillahi; allah'ın ism-i şerîfiyle.
  öyle allah ki; er-rahmâni; dünyada mü'min müminâta, kâfir kâfirâta in'âm ve ihsân eden,
  öyle allah ki; er-rahîmi; ahirette ise sadece mü'min mü'minâta in'âm ve ihsân eden"
  
  "topla şimdi" dedi hocası.
  topladı da;
  "dünyada mü'min müminâta, kâfir kafirata in'âm ve ihsân eden, ahirette ise yalnızca mü'min mü'minâta in'âm ve ihsân eden allah'ın ism-i şerifiyle"
  
  herkes dile geldi; "nakrau, okuruz."
  ak sakallı pir ilave etti; "nebtediu" ve gözlerini "devam et" dercesine küçük yunus'a çevirdi.
  
  yunus, çilli yunus. hemencecik başladı;
  
  "el-hamdü; cins-i hamd, istiğrâk-ı hamd mine'l-ezel ile'l-ebed kime tahsis ve temlik olunmuştur? lillahi, allah'a. öyle allah ki, rabbi'l-'âlemîn. alemlerin rabbi olan".
  
  bah bah dedi hoca gülerek ve ekledi "hadi şimdi topla yûnus"
  
  "cins-i hamd, istiğrak-ı hamd mine'l-ezel ile'l-ebed, âlemlerin rabbi olan allah'a tahsis ve temlik olunmuştur".
  
  ve salvele geldi peşinden. ve de koca yıllar, zor yıllar...
  
  âl-i osman'dan geriye ne medrese kaldı, ne medrese bahçesinde koşarak nasara yensuru çeken küçükler...
  peki, girişlerine "ya kebîkec" nakşedilmiş ilim şehirleri? onlar, süleymaniye kütüphanesini mesken tutmuş uzak doğulu araştırmacıların elleri arasında, gerçek sahipleri tarafından ziyaret edilecekleri günün hasretiyle mahzun ve mükedder...
  
  ama dillerde yine hamdele.
  yine salvele var,
  elhamdülillah
  eksik olmasın.
  sadırlardan satırlara,
  satırlardan sadırlara,
  "bağlayacaksın yavrum, sor! elhamdü; hamd kim içindir? lillahi..."
• allah'a lutfettiği nimetlerden dolayı hamd etme anlamına gelir. ki burada "hamd" etmek kelimesi, şükrün üstünde bir şükürdür. "hamd, yalnızca alemlerin rabbi olan allaha mahsustur." sözü bunu açıklayıcı niteliktedir. şükür etmek, günlük hayattaki birbirimize yaptığımız teşekkür etmek ile benzer manadadır, ve bu haliyle üzerinden fayda gördüğümüz bir duruma olan minnetimizin karşılığıdır. fakat bu durum mülkün gerçek sahibi olan allah'a yapılan hamd ile karşılık bulur. çünkü insanlardan görülen bir faydaya karşı duyulan minneti karşılayan şükür, burada farklılık göstermektedir.. çünkü insanın faydasının bir sınırı vardır ve ondan devamını istemek için teşekkür etmemiz kafi gelmeyecektir ve birgün mutlaka son bulacaktır. oysa allah'ın nimetleri sonsuzdur...
• ^*yunus emre şiiridir. hacivat-karagöz neden öldürüldüde de geçer.
  
  sözleri şöyledir:
  
  haktan gelen şerbeti içtik elhamdülillah
  şol kudret denizini geçtik elhamdülillah
  şol karşıki dağları meşeleri bağları
  sağlık sefalık ile geçtik elhamdülillah
  
  kuruyuduk yaş olduk ayak olduk baş olduk
  kanatlandık kuş olduk uçtuk elhamdülillah
  vardığımız illere şol sefa gönüllere
  baba tapduk ma'nisin saçtık elhamdülillah
  
  beri gel barışalım yâd isen bilişelim
  atımız eğerlendi eştik elhamdülillah
  indik rum'u kışladık çok hayr ü şer işledik
  uç bahar geldi geri göçtük elhamdülillah
  
  dirildik pınar olduk ırıldık ırmak olduk
  aktık denize daldık taştık elhamdülillah
  taptuğun tapusunda kul olduk kapusunda
  yunus miskin çiğ idik piştik elhamdülillah
  
  edit:
  ikinci kıta bir kaynakta da şöyle geçiyor:
  
  "kuru idik yaş olduk, kanatlandık kuş olduk
  birbirimize eş olduk, uçtuk elhamdülillah"
  
  üçüncü kıtadaki "üç bahar" bazı kaynaklarda "uş bahar" şeklinde geçmektedir. okunuş olarak doğrudur. fakat uş demekle söylenmek istenen bugünkü üçtür.
  
  ayrıca son kıtadaki "dirildik" kelimesi bazı kaynaklarda "dirfilli pınar olduk" şeklinde geçiyor lakin dirfil'in anlamını bulabilmiş değilim.
  devamındaki "ırıldık" kelimesi de bazı kaynaklarda "irkildik" diye geçiyor. sanırım bu da o zamanlar ırğılmak diye yazılan kelimedeki kefin yanlış yorumlanmasından doğan bir hata. doğrusu "ırıldık" olsa gerek.
• tanrıya şükürler olsun cümlesinin arapcası...
• usulca yaklaştı dostuna:
  'ne var ne yok' diye sordu..
  dostu tebessüm etti, kısık bir sesle cevap verdi:
  'çok şey var, çok şey yok..'
  sonra derin bir nefes aldı ve yüksek sesle ilave etti:
  var olana da, yok olana da "elhamdülillah"
• kur'an-ı kerim'in üçte biri kıssalardan, bir kısmı hükümlerden ve bir kısmı da yaratılmışlarla alakalıdır ve cenab-ı allah açılışta bir dua ile başlar. o dua ise fatiha suresidir;
  bismillahirrahmânirrahîm.
  elhamdü lillâhi rabbil'alemin
  errahmânir'rahim
  mâliki yevmiddin
  ..
  rahmân ve rahîm olan allah'ın ismiyle.
  hamd, âlemlerin rabbi, rahmân, rahîm, hesap ve ceza gününün -ahiret gününün- maliki allah'a mahsustur.”
  
  kendi merhamet edici sıfatlarını sayıp bütün alemlerin rabbi olduğunu söylüyor ve o'na hamd ediyoruz. fatiha suresi ile birlikte bize gösterilen şey allah ile aramızdaki ilişkinin nasıl olması gerektiği. ee peki nasıl olmalı? dua ile . yani istemek ile. yöntemi ise buradaki sıraya göredir. yani talep ettikçe allah ile aramızdaki ilişki düzelecek.. biliriz ki dua ibadetin özüdür. “duanız olmasa ne değeriniz var?” furkan suresi 77 bu değer ise istiyor olmakta. çünkü istemek büyüklük karşısındaki aczı, acziyetimizi hatırlatır. allah vermedikçe bir şeye sahip olamayacağızı bilmekle kur'an açılıyor ve fatiha suresinde ilk cümle elhamdülillah ile başlıyor. iki anlamı olduğu söylenir;
  - allah'a teşekkür yani şükür
  -anlam olarak ise memnuniyet ve övgüdür. yani hem teşekkür etmiş, hem de övmüş oluyoruz.
  
  şükür genelde bir nimete kavuşunca gibi hep iyi durumlarda edilir ama hamd iyiliğini görmediğimiz durumları da kapsamaktadır. ne yaşarsak yaşayalım orada bir hikmet ararız. bilirizki o hayırdır. allah bizim için ne yaparsa yapsın şikayetlenmeden (bu da ne zordur dimi) en güzelini yaptı diyebilmektir elhamdülillah. zahiri olarak kötü bir durum olsa bile rıza gösterip, duruma teslim olup samimiyetle bir söyleyiştir. depresif olmamanın yolu gibi çünkü “allah bu olayda bir hayır murad etti, bu benim için en hayırlı olandır” teslimiyeti.. ah ah:) zor dimi. neyse.. hz adem as. yaratıldığında ilk kelimesi elhamdülillah idi. yani aynı zamanda cennetteki kelamımızdır.
  
  yunus suresi 10; “orada onların duaları, “sen bütün noksan sıfatlardan uzaksın allahım!”; karşılıklı iyi dilekleri de “selâm” şeklinde olacaktır. duaları da, “âlemlerin rabbi olan allah'a hamdolsun” diyerek son bulur.”
  
  şükürde o güzellik çok bariz olduğu için mutluluk var ama elhamdülillah'ı şu an gözlemleyemiyoruz ve diyoruz ki “şu an yaşadığım bu acı daha büyük bir mutluluğun potansiyeli olabilir!” şükür içinde riya ya da o nimete kendini layık görme olabilirken hamd içinde ise samimi bir itiraf vardır. kiminle muhatap olduğumuzu bilerek sınırlarımızı çizmiş oluyoruz. işte allah kur'an'a bu sebeple dua yani elhamdülillah ile başlıyor. “benimle direkt konuşabilirsin, aracı yok. her şey benim elimde, yeterki sen iste kulum!”
• her türlü övgü allah'a aittir anlamına gelen arapça kelime..
• elhamdulillah muslumanim repliginin yani sira islamiyet'te hap$irdiktan ve yemek yedikten sonra da soylenmesi beklenen kelime..
• doyduk doyduk derde doyduk
  a$k denilen sihri bulduk
  yandik pi$tik
  elhamdulillah
  
  sozlerine sahip, oynak ve de kivrak bir orhan baba $arkisi.