kabadayı

• film vizyona girdiginden beri -ki ben galada izleme sansina sahip nadir insanlardan birisiydim- eksi sozlugun kabadayi basligi altindaki butun yazilari sabirla ve buyuk ciddiyetle okudum, anlamaya calistim, begenmeyenlere saygi gosterdim, guzel entry girip filmi anlayan yazarlari da takdir ettim. fakat sonunda dayanamadim, dayanamadim cunku bu ne ya dedim icimden. olacak sey mi? soylenecek laf var soylenmeyecek laf var. bazi suursuz elestirilere cevap vermek karsindakini tetiklermis, ben su gune kadar tetiklenmemeye calistim. kendimi tuttum fakat soyliyecek bir iki lafim var, icimde kalmadan yaziyim bitsin.
  demisler ki sener senin bile oynamaktan utanc duydugu film... olur mu be kardesim, olur mu be guzel arkadasim, soylenecek laf mi?? o bir sener sen, o yaptigindan utanmaz, cektigi filmlerden utanmaz, o yalnizca gurur duyar. hele bir yavuz turgul isinde yer almaktan yalnizca mutluluk duyar, sevinc duyar, onur duyar. cunk o bilir ki boyle senaryolar kolay yazilmaz. oyle birden bire cikmaz ortaya. kafa lazim, yurek lazim, duygu lazim, duyu lazim, sevinc lazim, kapasite lazim. bir senaryo yazimi zordur. hele kabadayi gibi bir senaryoyu yazmak got ister...
  
  kenan imirzalioglunun komiklikleri denmis. kenan imirzalioglunun degil devranin komiklikleri onlar, adamin ictigi kokainin haddi hesabi yok, son sahnede salgiladigi adrenalin, kokainle birlesince filmde tabiiki oyle bir acting sergilemesi lazim kisinin. ayrica cuk oturmustur. en bayilarak izledigimiz boktan amerikan dizilerinin bile en duygusal sahnelerinde aglarken bir yerden mutlaka gulmez miyiz. senaryo yazmak ne zaman bu kadar kolay olmustur ki? oylesine bir sahnede seyircinin gulmesini saglamak ne zaman bu kadar ciddiye alinmaz olmustur. biz ki babam ve oglumda hickira hickira aglayip bir sonraki sahnede gulmusuzdur, gulecegizdur, cunku senaryo yazmak boyle bir seydir. zordur...
  
  ------spoiler------
  en unutulan ve yazilmayan sahnelerden birisi de sener senin ogluna soyledigi ben mafya degildim benim arkamda devlet yoktu, polis yoktu, ben orospu satmadim, ben silah satmadim, uyusturucu kacirmadim. ben tek basimdaydim, ve hala ellerimdeki kanin hesabini veriyorum sahnesidir. herkesin "kulagina kupe olmasi" gereken sahnedir.
  
  kabadayilar en agirindan olmasa da kabadayidir. en azindan hicbirinin bir surmeli etmedigini soyledigi, raconun bittigini soyledigi sahneye saygi duyulmalidir.
  --------spoiler--------
  
  oyunculuklara laf soyleyecek durumda degilim, agzimi bile acamam o konuda cunku hepsi birbirinden sahane oynamislar. ben konusamam carpilirim. senaryonun matematigi icin hic konusamam. haddim degil, filmde tek bir yanlis yoktur, tek bir acik yoktur. hesaplanmis, ince ince dusunulmustur. senaryo yazmak kolay degildir. senaryo yazmak icin bir surmeli kadar olmak lazim, yani o gotun olmasi lazim. ne eskiya, ne gonul yarasj zaten hicbir filmin birbiriyle karsilastirilmamasi gerekir.
  kabadayi guzel filmdir, sevin, sevmeyin ben karismam.ama en azindan sener senin bile utandigi filmdir denmesin. ayip, yazik... oyle bir emek var cunku ortada. emek onemlidir. kabadayi izlenmesi gereken bir filmidr. adam gibi bir filmdir. mahsunun filmiyle karsilastirilmamasi gereken bir filmdir. ikisi ayri kulvarlardadir. mahsum bir film yapmak onemli degildir. onemli olan bu isi bilmekle ilgilidir. ve eminim bu isin icinde olan herkes yaptigini kendi adi kadar iyi biliyordu, surprize mahal yoktu.