büyük tiyatro

• rol aldığım bir oyunda seyir yerinin yanından sahneye çıkıyordum. seyircilerin yanından yürüyerek geçiyordum. geçmeden önce koltukların yanındaki kadife perdeleri aralayıp seyircilerin kendinden geçmiş hallerini görmek bu mesleğin en keyif verici anlarından birini yaşatıyordu.
  binanın eski oluşu ve sahnesinden tavanına, sahne arkasından tuvaletine kadar estetiğe sahip oluşu içeri giren herkesi etkiliyordu.
  eskiden prömiyerde kokteyl verilirdi. (akp öncesi ve akp'nin ilk zamanlarında) o binada şarapla ve bu kadim sanatın ruhuyla sarhoş olmak harikaydı.
  aynı sahnede sayısız temsil izledim ve bazılarında görev aldım. önünden geçtiğimde çocukluğumun geçtiği evi görmüş gibi olurum.