2 entry daha
  • sosyal bilimlerin en sik basvurdugu yontemlerden biridir. siz (arastirmaci) oradayken insanlarin (informants) davranislarini degistirecegini varsayarak bazi akademisyenler hic hoslanmazlar bu metoddan. tuketici davranislarinda cok faydali oldugu zamanlar vardir, misal alisveris yapan bir grup teenager arasindaki etkilesim ve iletisim boyle gozlemlenebilir (evet yine burada da, gozlemci yanlarinda oldugu icin davranislarini degistirmeleri sozkonusudur); sonra gozlemlerinizi baska yontemlerde de kullanabilirsiniz. yeni urunler tasarlandiktan sonra, hedef kitlenizi temsil eden tuketicilere bu urunleri verebilir, evlerine de belli bir sure orada yasamasi icin bir participant observer gonderebilirsiniz; boylece yeni urunun eksikliklerini ve daha onemlisi sizin dusunememis oldugunuz degisik kullanim sekillerini gorebilirsiniz (evet bunu yapan cok sayida firma var, akademide de ozellikle teknolojik urunlerin kullanimiyla ilgili arastirmalarda sikca kullanilan bir yontemdir). ingiltere'de bilgi yonetimi ve degisim yonetimi konularindaki akademik arastirmalarin cogu bu yontemle yapilir.
    bu yontemi kullanmak istemiyor ve nasil yirtacagim diye dusunuyorsaniz, kullanmak istememenizi me$rula$tiracak iki neden onerebilirim:
    1) en basit yaklasimi kullanarak erving goffman diyor ki baaak insanlar nasil da frontstage behavior yapiyor, davranislarini nasil da the presentation of self in everyday life kitabindaki gibi degistiriyor diyebilirsiniz.
    2) bu ansiklopedi boyutlarindaki kitabi okuyabilirsiniz, istemediginiz kadar me$rula$tirici neden bulacaginiz kesindir: denzin, norman k. & yvonna s. lincoln (eds.). 2005. the sage handbook of qualitative research. thousand oaks: sage publications. (kitabin ustundeki dervis fotografi da benim icin bonustu).
hesabın var mı? giriş yap