eziklik

• birey benliğini geliştirirken dış dünyanın kendisini nasıl algıladığına bakar ve çocukluk boyunca -ve daha sonra- dünyanın, -diğer insanların- bu görüş ve fikirlerini benimseme eğilimi gösterir. çirkin olan biri çirkin olduğuna dair verilerden ötürü değil, başkalarının onu çirkin bulduğunu bildiği için çirkin olduğuna inanır. o yüzden anneler babalar çocuklarını "akıllı kızım, güzel huylu kızım vs" gibi pohpohlayıcı ve gaz verici şekillerde severler, çünkü toplumsallaşma sürecinde benlik gelişimi, (ayna benlik kuramına göre) başkalarının bizim hakkımızdaki düşüncelerine dayanır. eğer kuram haklıysa, o halde ezikliğin nedeni diğer insanların seni ezik görmesi oluyor; bu da demektir ki ezikliğe neden olan şey tepeden bakma, hor görme. herkes diğerlerini kendi değerlerine göre yargılıyor. biri biri sizi yargılayıp olumsuz sonuçlara vardı diye hemen ezik olmazsınız elbette, ama hayatınızdaki diğer önemli ötekiler (kişinin benlik gelişiminde tepkilerine değer verdiği diğer kişiler anlamına gelir) size olumlu dönütler veremiyorsa bir denge kuramaz ve elinizde olumsuz yargılamalarla başbaşa kalır, benliğinizi de bunun üzerine kurarsınız. budur.