sade yaşam

• hedefim ve hedef tahtam.
  şu saatten sonra ulaşmak istediğim son durak gibi dursa da tam olarak bu nedenle kendime öfkelenmeme ve hedefime saldırmama yol açıyor. sade yaşamın genel kabullere uygun tariflerini gözüm görüyor, aklım alıyor, gönlüm de eyvallah diyor ama zamanın elden geçirdiği algılarımda bir sorun var sanırım, bazen bu sade yaşam kurgusu bende ört ki ölem hissiyatı yaratıyor, olmuyor.
  
  asosyalliğimin nirvanasına erdim, ötesi yokmuş, gördüm. şimdi dönüş yolunda attığım ekmek parçalarını topluyorum el yordamıyla, halim budur. ve bu garip boşlukta fark ettim ki, sade bir yaşamı marazi bir tutkuyla istemişim. marazi olan bir şeyin sade olamayacağını anlayamadan.
  
  aklımda kalsın: listelenen, maddelenen bir şey sade olabilir mi? "sade yaşam reçetesi" gibi bi şey varsa şayet, maddelerinde sadeleştirme yapabilir miyim?