soyadı kanunu

• ana dili türkçe olmayan kimi bölgelerimizde soyadı kanunu nüfus cüzdanlarının üzerinde yazılı bir ibareden öteye geçmemiştir. bu bölgelerimizin bazılarında kanun çıkmadan çok önce her sülale, herkesçe kabul görüp bilinen bir lakapla anıldığından soyadına resmi ve devlet işleri dışında hiçbir zaman ihtiyaç duymamışlardır. öyle ki, türkçesi “faregiller”, “pandikgiller” olan lakaplarından hoşnut olmayanlar bile soyadlarını kullanmaktansa kendi kendilerine lakaplar uydururlar. uydurulan bu lakabı da kendilerinden başka kimse bilmez.
  
  özellikle o yıllarda büyük bir çoğunluğu türkçe konuşmayı bilmeyen insanlara, kendilerine zorla türkçe soyadı bulmaları emredilince ortaya böyle abudik kubidik soy isimleri çıkmış işte. o faşizan zihniyet, türkçe hüviyeti dolduran memurun da türkçeyi çat pat bildiğini unutmuş olacak ki, pek çok insan soyadında imla hatası taşır. oysa ki, ne güzel olurdu herkes kendi dilinden adını, soyadını seçmiş olsaydı. türkiye’de konuşulan her dilden onlarca sözcük biliyor olurduk şimdi.