çocuklarla girilen komik diyaloglar

• hasta olan ve doğduğunda doktorların "4 yaşına kadar yaşar" dediği dayımın bugün 6 yaşında olan oğlunun annemle girdiği diyalog. kendisi hasta göz muayenesinden dolayı rahatsızlanmış, alerji. gözlerini açamadı bir hafta kadar. zaten kendi hastalığından dolayı çok basit şeyler bile ağır bir hastalığa dönüşüyor.
  
  hastalık mukopoli sakkaridoz. bilen bilir bu hastalıkta bir çok etkisiyle beraber beden gelişmez ama beyin çok hızlı gelişir ve 4 yaşındaki bir çocuk 25-30 yaşındaki insan gibi olabilir. 4 yıl önce bulunan tedavisi de sadece geciktirmek üzerine. kuzenimde konuşmaya başladığından beri babamın askerlik arkadaşı kıvamında bizimle. babamla kahveye gidip maç izler, dükkanları gezer, işlerle ilgilenir falan.
  
  hatta 2 yaşında sigarayı bıraktı. öyle söyliyim. neyse diyalogların ilki annemin bir hafta boyunca her gün 3-4 kere onu arayıp "gözün açıldı mı" diye sormasıyla başlıyor.
  adı mehmet ali (m)
  
  a- oğlum açtın mı gözünü nasılsın?
  m- açmadım açarım sonra acıyo şimdi hala.
  
  a- oğlum açtın mı gözünü?
  m- açmadım.
  
  a- oğlum açtın mı gözünü?
  m- açmıyorum kadın!
  
  bir hafta sonra artık isyan eder.
  
  a- oğlum nasılsın? açtın mı gözünü?
  m- sikimi açtım! oldu mu!
  
  -----
  
  kendisi annemle babam boşandıktan sonra kankası olan babama "kayıp prenses" lakabını taktı. adı ramazan olan babamı çok sevdiğinden "babazan" diyor kendisine.
  bana babamı sorduğu bir telefon konuşması. numaralar falan ezberinde bu konuşma olduğunda 4 yaşında idi.
  
  m- alo
  n- naber len
  m- babazan orda mı babazanı ver telefona
  n- yok ne işi var burda düzce'dedir.
  m- ya orda işte biliyorum ver!
  n- yok diyorum lan alalla
  m- (telefonu az uzaklaştırıp yanındakine dönerek) salak bu çocuk ya yemin ediyorum.
  
  babamı o kadar sever ki 2 yıl önce kalp ameliyatı olduğunda ameliyathanenin kapısında doktoru durdurup hesap sormuş ve bana "biz şimdi kime baba diycez?" demiştir.