marteniçka

• bir ay geriden takip ettiğim bulgar geleneği.
  dün gece martenickamı ördüm, dilek tuttum ve bileğime bağladım. hava da zaten pek bahar gelmiş gibi olmadığı için bu gecikmeyi çok dert etmiyorum. bileğimde gördüğüm kırmızı beyaz ip bana dileğimi hatırlatıyor, yüzümde bir gülümsemeye sebep oluyor ve her geçen gün, dilediğim günlere daha da yaklaştığımı hissettiriyor. mütevazi dileklerimin gerçek olması için bu motivasyon bile yeterli.
  senelerdir bu geleneği kendime göre yorumluyorum. martenickamı leylek gördüğümde değil, ya dileğim gerçekleştiğinde ya da kendimi çok mutlu hissettiğim ege sahillerinde küçük bir ritüelle terk ediyorum. her ilkbaharı sabırsızlıkla bekliyorum.