dağın öte yüzü

• modern bir kurguya paralel, her kitapta farklı yoğunlukta olsa da büyülü gerçekçiliği derinden hissediliyor. bunu, yazılış zamanına bakarak söylüyorum, yaşar kemal'in latin edebiyatından yakalamış olması pek mümkün görünmüyor. bu daha çok yerel yaşamdan, yerel mitlerden yola çıkarak onları yeniden yorumlamakla ilgili sanırım.
  
  ortadirek yolda geçen bir roman. köylülerin ovaya yolculukları anlatılıyor. uzunca ali annesi meryemce'yi sırtında taşıyor, ama inatçı meryemce, koca halil'e duyduğu hasetten, durmadan geri gidiyor. mizahı en yüksek kitap birincisi bence.
  
  yer demir görk bakır'daki korku temasının işlenişi muhteşem, derinden bunuel filmlerini çağrıştırıyor köydeki atmosfer. köyden nedensiz kaçmaya çalışan insanlar, köylünün adil ağa'dan, adi ağa'nın köylüden delice korkması, birbirlerinden habersiz önlemler almaya çalışmaları vs.
  
  ama ölmez otu, memidik'in hikayesiyle kitabın bütününe yedirilmiş bir büyülü gerçeklik sunuyor bize. hem memidik ve bir türlü kurtulamadığı ölüsü, hem de köylünün gerçeklikten kopuk dünyaları, taşbaşoğlu'nun dramı, ve bütün bunlara ev sahipliği yapan çukurova ile kitap üçlemenin en iyisi benim için.