ibrahim sadri

• ibrahim sadriyi ilk kez kanal 7 ekranlarinda gordugumde siir okuyor idi.siir okurken ki hal tavir ve ses tonundan o gune kadar kimsenin akil edemedigi siir ile parodi ve mizah i akil etmis sahane bir komedyen olduguna inanmistim.zira siir bittikten sonra kendi mesrebince espri yapiyor, eglendirici olmaya calisiyordu.takriben 2 bolum kadar onu mizahci sanarak, zevkten ellerimi cirparak, kahkaha krizlerine girerek izledim kendisini.sonra yonetmenimiz uyardi, kendisinin cidden siir okudugunu soyledi.dunyam yikildi, elimden oyuncagim alinmis gibi huzunlendim.
  oysa ki hepsi bir saka ve onun parcasi olsa sahane olmaz miydi?
  sirf siir okurken dalga gectigini sandigim mimiklerinin ardinda ciddiyet payi olmasa stend ap ina bile gitmez miydim?
  giderdim.